சென்னை, புதன், 21 அக்டோபர் 2009( 17:01 IST )
மத்திய அரசின் முக்கிய பணிகளில் அமர்ந்துள்ள கேரள அதிகாரிகள் மத்திய அரசை ஆட்டிப்படைத்து வருவதாக பா.ம.க. நிறுவனர் ராமதாஸ் குற்றம்சாற்றியுள்ளார்.
இதுதொடர்பாக ராமதாஸ் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையில், முல்லை பெரியாறு அணை விடயத்தில் சட்டத்தை மதிக்காமலும், நீதிக்கு தலை வணங்காமலும் கேரள அரசு நடந்து கொள்வதையும், அதனை தமிழகம் தலை வணங்கி ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணி செயல்படுவதையும் பார்க்கும் போது, இப்பொழுது இந்தியாவை ஆண்டு கொண்டிருக்கிற மாநிலம் எது? என்ற சந்தேகத்திற்கு மக்கள் ஆட்பட நேரிடும் என்று முதல்வர் கருணாநிதி எச்சரித்திருக்கிறார்.
FILE
இலங்கை தமிழர் பிரச்சனையில் நடைபெற்று வந்த காரியங்களைப் பார்த்து, என்னைப் போன்றவர்கள் தொடர்ந்து சொல்லி வந்த கருத்தை இப்பொழுது முதல்வரும் உணரத் தொடங்கியிருக்கிறார் என்பதையே அவரது இந்தக் குற்றச்சாட்டு எடுத்துக்காட்டுகிறது. இதில் நமக்கு சந்தேகமே வேண்டாம். இன்று இந்தியாவை ஆண்டு கொண்டிருப்பது கேரளாதான்.
30 மாநிலங்களையும், 3 யூனியன் பிரதேசங்களையும் கொண்ட மத்திய அரசின் செயலகங்களா? அல்லது திருவனந்தபுரத்தில் உள்ள மாநில அரசின் தலைமைச் செயலகமா? என்று பிற மாநிலங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் பொறாமை கொள்ளும் அளவுக்கு, இன்றைக்கு கேரளாவைச் சேர்ந்த அதிகாரிகள் டெல்லியில் நிரம்பி வழிகிறார்கள்.
இந்தியாவா? அல்லது கேரள தேசமா? என்று எண்ணும் அளவுக்கு மலையாள மொழி பேசுகிற கேரளாவைச் சேர்ந்த அதிகாரிகள் மத்திய ஆட்சி நிர்வாகத்தில் மிக முக்கியமான பொறுப்புகளில் அமர்த்தப்பட்டிருக்கிறார்கள்.
அரசியல் சட்டத்தின்படி நாட்டின் முதல்குடிமகனாக விளங்குபவர் குடியரசு தலைவர். இப்போது குடியரசு தலைவராக இருக்கும் பிரதீபா பாட்டீலுக்கு செயலாளராக இருப்பவர் கிறிஸ்டி பெர்னாண்டஸ். இவர் பதவியிலிருந்து ஓய்வுபெறும் வயதை தாண்டிய நிலையில், 4 ஆண்டுகள் பதவி நீடிப்பு கொடுக்கப்பட்டு பிரதீபா பாட்டீல் பதவியில் இருக்கும் வரையில், இவரும் செயலாளராக பதவியில் நீடிப்பார் என்ற நிலைமை ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. இவர் கேரள மாநிலத்தைச் சேர்ந்தவர்.
குடியரசு தலைவருக்கு அடுத்ததாக ஆட்சித் தலைவராக இருப்பவர் பிரதமர். பிரதமர் அலுவலகத்தில் முதன்மைச் செயலாளராக இருப்பவர் டி.கே.ஏ.நாயர். இவர் எந்த மாநிலத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று விளக்கத் தேவையில்லை. பிரதமரின் அலுவலகத்தில் இவருக்கு அடுத்தப்படியாக செயல்படும் மூத்த அதிகாரி கோபாலகிருஷ்ணன். இவரும் கேரளாவைச் சேர்ந்தவர்.
ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணியின் தலைவராகவும், ஆட்சியை வழி நடத்திச் செல்பவராகவும் விளங்கி வரும் காங்கிரஸ் தலைவர் சோனியா காந்தியிடம் செயலாளராக இருப்பவர் வின்சென்ட் ஜார்ஜ். இவரும் கேரளாவைச் சேர்ந்தவர்.
-------------------------------------------------------------------------------------Please Read all the comments from Readers:
not only there in central goverment all over tamilnadu ,even in government jobs why this politicians are give jod for them , why tht idiets are coming here. let them go to thier place, who will take care of that to push the away from tamilnadu. now their saying munnaru is for them. and then they will say coimbatore, ooty, everything is thiers ,and our stuipied politicicans they will sit ,and still the money from ours. not only malayalees , now u can see the north indians also in tamilnadu, for tamil mens if the girl has white skin and sexy they will give the job , and all. but for our people they will not give anything. bludy fools. some one hace to takecare of this. when it will be. our young generations have to do somthing for that. whatever it si im ready for that
Reply Report Abuse
21-10-09 (11:23 PM)
Rafiq
Above news is 100% true.Even in our so called national carrier air india whether it is flying towards chennai or trichi you would find all instructions,magazines all in malayalam language.They simply ignore the fact that this flight is going to Chennai and carrying tamilians. It is very sad we are helpless and have no guts to raise our voice against them. These malayaleese people are so dominant in all field.
Reply Report Abuse
21-10-09 (09:36 PM)
raj
one can see some psus and state govt posts in tamilnadu are headed by other states people, who promote their castes and the people who come from there and leave innocent tamils in promotions. periyar shd agian come back as poilticians do not have the courage to fight. i do not understand even after 60 years we are not nationalists. we view with coloured eyes. if true nationalism previals in everyones mind we can step towards a good society
Reply Report Abuse
21-10-09 (09:30 PM)
payanthankulitamilin
தமிழ் நாட்டை ஆட்டிப்படைக்கும் மலையாள அதிகாரிகள் பட்ரி ராமதாஸ் மௌனம் சாதிப்பது நல்லதா
Reply Report Abuse
21-10-09 (09:23 PM)
J C Raj
Even in Tamilnadu itself what is happening? Look at Cine field for example. First let us rectify there before we look at the Centre. That will be an ideal thing todo it. "Vandarai vazha vaikum Tamilakam' is being cheated by many ways. If any awareness comes in the minds of people it would be a great thing in the history of Tamilnadu.
Thursday, October 22, 2009
Saturday, October 10, 2009
பத்திரிகை மேதாவிகளுக்கு ஒரு நல்ல பாடம்.... இவர்களை கண்ட இடத்தில் சுடவேண்டும்.
பத்திரிகை சுதந்திரம் பற்றி பேசும் நண்பர்களே ,உங்களுக்கு தனி மனித சுதந்திரம் பற்றி தேரியாது போவதில் அட்சறியாம் ஒன்னும் இல்லை.
நீங்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் எழுதலாம் ,யாரிபற்றி ,எப்படி வேண்டுமானாலும் எழுதலாம் , இது தான் நீங்கள் சொல்லும் பத்திரிக்கை சுதந்திரம் .
நடிகை புவனேஷ்வரி விபசார வழக்கில் சிக்கியது பற்றி செய்தி போடுங்கள் , யார் உங்களை குறை சொல்ல முடிஉம். ஆனல் அத்துடன் உங்களது வக்கிர எழுத்துக்களில் சில பழைய நடிகைகளை விபசார பட்டியல் இட்டது என்ன நியாயம் ?
நடிகைகள் சீதா ,நளினி ,மஞ்சுளா ,போன்றவர்கள் வயது என்ன ? பேரன் பேத்தி எடுத்த வர்களை இப்படியா அசிங்கப்படுத்துவது ?
இதற்கு நடிகர் சங்கத்தில் அவர்கள் கூட்டம் போட்டு (அதும் நான்கு சுவர்களுக்குள் ) பேசினால் ,அதனால் உங்களுக்கு சுதந்திரம் பொய் விடும் இல்லையா.?
நம் நாட்டில் உண்மையான விபச்சாரம் செய்வது பத்திரிகைகள் மட்டுமே !
காசுக்காக நீங்கள் எழுதும் எழுத்துக்களும் உங்களை விபச்சாரர்கள் ஆக்குகின்றன !
நீங்கள் தான் இன்று நாட்டில் நடக்கும் அனைத்து குழப்பங்களுக்கும் காரணம்!
உங்களுக்கு உடனடி தேவை ,அரசாங்கத்தால் ஒரு நல்ல தணிக்கை முறை !
முதலில் நீங்கள் திருந்துங்கள் ,அப்புறம் சுதந்தரம் பற்றி பேசுங்கள் .
ஒரு நாய் கல்லடி பட்டு ஊலை இட்டால் ,ஊர் நாய் எல்லாம் ஊலை இட்டுமாம், அப்படி உள்ளது ,உங்கள் போராட்டங்கள் .
நீங்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் எழுதலாம் ,யாரிபற்றி ,எப்படி வேண்டுமானாலும் எழுதலாம் , இது தான் நீங்கள் சொல்லும் பத்திரிக்கை சுதந்திரம் .
நடிகை புவனேஷ்வரி விபசார வழக்கில் சிக்கியது பற்றி செய்தி போடுங்கள் , யார் உங்களை குறை சொல்ல முடிஉம். ஆனல் அத்துடன் உங்களது வக்கிர எழுத்துக்களில் சில பழைய நடிகைகளை விபசார பட்டியல் இட்டது என்ன நியாயம் ?
நடிகைகள் சீதா ,நளினி ,மஞ்சுளா ,போன்றவர்கள் வயது என்ன ? பேரன் பேத்தி எடுத்த வர்களை இப்படியா அசிங்கப்படுத்துவது ?
இதற்கு நடிகர் சங்கத்தில் அவர்கள் கூட்டம் போட்டு (அதும் நான்கு சுவர்களுக்குள் ) பேசினால் ,அதனால் உங்களுக்கு சுதந்திரம் பொய் விடும் இல்லையா.?
நம் நாட்டில் உண்மையான விபச்சாரம் செய்வது பத்திரிகைகள் மட்டுமே !
காசுக்காக நீங்கள் எழுதும் எழுத்துக்களும் உங்களை விபச்சாரர்கள் ஆக்குகின்றன !
நீங்கள் தான் இன்று நாட்டில் நடக்கும் அனைத்து குழப்பங்களுக்கும் காரணம்!
உங்களுக்கு உடனடி தேவை ,அரசாங்கத்தால் ஒரு நல்ல தணிக்கை முறை !
முதலில் நீங்கள் திருந்துங்கள் ,அப்புறம் சுதந்தரம் பற்றி பேசுங்கள் .
ஒரு நாய் கல்லடி பட்டு ஊலை இட்டால் ,ஊர் நாய் எல்லாம் ஊலை இட்டுமாம், அப்படி உள்ளது ,உங்கள் போராட்டங்கள் .
Thursday, October 8, 2009
பிள்ளைகளை பொறியியல் படிப்பில் சேர்த்த காவல் அதிகாரிகள்: அரசுக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவு
புதன், 7 அக்டோபர் 2009( 21:02 IST )
பொறியியல் கல்வி நுழைவுத் தேர்வில் குறைந்த மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்தும், தங்கள் அதிகாரத்தைத் தவறாகப் பயன்படுத்தி தங்கள் பிள்ளைகளை பொறியியல் கல்வியில் சேர்த்த காவல் அதிகாரிகள் மீது வழக்குத் தொடர வேண்டும் என்ற மனுவிற்கு பதில் அளிக்குமாறு தமிழக அரசிற்கு சென்ன்னை உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.
அண்ணா பல்கலைக் கழகத்தில் கடந்த 1999ஆம் ஆண்டு முதல் 2006ஆம் ஆண்டுவரை நடந்த பொறியியல் பட்டப்படிப்பு மாணவர் சேர்க்கையில் பல முறைகேடுகள் நடந்துள்ளது என்றும், அதனை மத்திய புலனாய்வுக் கழகத்தைக் கொண்டு விசாரிக்க வேண்டும் என்றும் கோரி ஒய்வு பெற்ற பேராசிரியர் பிரபா கல்விமணி சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் தொடர்ந்த பொது நல மனு இன்று நீதிபதிகள் ஹெச். எல். கோகலே, டி. முருகன் ஆகியோர் முன்னிலையில் விசாரணைக்கு வந்தது.
அண்ணா பல்கலையில் அரசுக்கு இருந்த பொதுத் தொகுப்பில் பல முறைகேடுகள் நடந்துள்ளன என்று தனது மனுவில் கூறியிருந்த பேரா. பிரபா கல்விமணி, தமிழக காவல் துறையின் இரண்டு மூத்த அதிகாரிகள், நுழைவுத் தேர்வில் மிகக் குறைந்த மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்த தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அரசுத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுத் தந்ததை தனது மனுவில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
தமிழகக் காவல் துறையின் ஆயுதப் பிரிவு காவல் படையின் கூடுதல் தலைமை இயக்குனராக இருந்த நரீந்தர் பால் சிங், தனது மகள் குர்பானி சிங்கிற்கு 2004-05 கல்வியாண்டில் அரசுத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுச் சேர்த்துள்ளார். குர்பானி சிங் பெற்ற மொத்த மதிப்பெண் 300க்கு 229.44 ஆகும். ஆனால் அது தாழ்த்ததப்பட்டோருக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்த தகுதி மதிப்பெண் 241.44 விட மிகவும் குறைவானதாகும். இருந்தும் அவர் அரசுத் தொகுப்பில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளார்.
இரண்டாவதாக, தமிழக காவல் துறையின் சட்டம் ஒழுங்குப் பிரிவு கூடுதல் தலைமை இயக்குனராக இருந்த கே.இராதாகிருஷ்ணன் தனது மகன் ஆர். சந்தீப்பை 2005-06 நிதியாண்டில் அரசுத் தொகுப்பில் எலக்ட்ரானிக்ஸ் மற்றும் கம்யூனிகேஷன் பொறியியல் படிப்பில் சேர்த்துள்ளார். சந்தீப் பெற்ற மதிப்பெண் 300க்கு 188.31ஆகும்.
இப்பிரிவில் தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட தகுதி மதிப்பெண் 246.92. இந்த அளவிற்கு குறைந்த மதிப்பெண் பெற்றிருந்தும் தனது மகனை தனது அதிகாரத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தி பொறியியல் பட்டப்படிப்பில் சேர்த்துள்ளார் இராதாகிருஷ்ணன் என்று அம்மனுவில் குறிப்பிட்டுள்ளார் பிரபா கல்விமணி.
வழக்கிலிருந்து அமைச்சர்களை காப்பாற்றிய அதிகாரிகள்!
2004ஆம் ஆண்டு சிறப்புப் புலனாய்வுப் பிரிவு 2இன் தலைமை ஆய்வாளராக இருந்த நரீந்தர் பால் சிங், அ.இ.அ.தி.மு.க. அமைச்சர்களான கே.ஏ. செங்கோட்டையன், பா. வளர்மதி ஆகியோர் மீதான ஊழல் வழக்குகளை விசாரித்து வந்தார். தனது மகளுக்கு பொறியியல் கல்லூரியில் இடம் பெற்றுத் தந்த இவ்விரு அமைச்சர்களுக்கு நன்றி தெரிவிக்க அவர்களுக்கு எதிரான வழக்குகளில் எந்த ஆதாரமும் இல்லை என்று கூறி வழக்கை முடித்துவிட்டார் என்று கல்விமணி குற்றம் சாற்றியுள்ளார்.
இதேபோல் சிறப்பு புலனாய்வுப் பிரிவு 1இன் தலைமை ஆய்வாளராக இருந்த கே. இராதாகிருஷ்ணன், அன்றைய முதல்வராக இருந்த செல்வி ஜெயலலிதாவிற்கு எதிரான வருவாய்க்கும் அதிகமாக சொத்து சேர்த்த வழக்கை முடித்து, அதற்கு பரிசாக தனது மகனுக்கு பொறியியல் பட்டப்படிப்பிற்கான இடத்தைப் பெற்றுள்ளார் என்று கல்வி மணி குற்றம் சாற்றியுள்ளார்.
இந்த ஆதரங்களையெல்லாம் தமிழக அரசிடம் அளித்த பின்னரும் அதன் மீது அரசு எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை என்று தனது மனுவில் கூறியுள்ள கல்விமணி, இவ்விரு அதிகாரிகள் மீதும் 1988ஆம் ஆண்டு ஊழல் தடுப்புச் சட்டப் பிரிவுகள் 7, 13 (1), (2) இன் கீழ் வழக்குப் பதிவுச் செய்து விசாரிக்க வேண்டும் என்றும், அந்த விசாரணைப் பொறுப்பை ம.பு.க.விடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று தனது மனுவில் கோரியிருந்தார்.
இம்மனு மீது தமிழக அரசு பதில் மனு தாக்கல் செய்யுமாறுக் கோரி வழக்கு விசாரணையை வரும் 12ஆம் தேதிக்கு நீதிபதிகள் தள்ளிவைத்தனர்.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்
பொறியியல் கல்வி நுழைவுத் தேர்வில் குறைந்த மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்தும், தங்கள் அதிகாரத்தைத் தவறாகப் பயன்படுத்தி தங்கள் பிள்ளைகளை பொறியியல் கல்வியில் சேர்த்த காவல் அதிகாரிகள் மீது வழக்குத் தொடர வேண்டும் என்ற மனுவிற்கு பதில் அளிக்குமாறு தமிழக அரசிற்கு சென்ன்னை உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.
அண்ணா பல்கலைக் கழகத்தில் கடந்த 1999ஆம் ஆண்டு முதல் 2006ஆம் ஆண்டுவரை நடந்த பொறியியல் பட்டப்படிப்பு மாணவர் சேர்க்கையில் பல முறைகேடுகள் நடந்துள்ளது என்றும், அதனை மத்திய புலனாய்வுக் கழகத்தைக் கொண்டு விசாரிக்க வேண்டும் என்றும் கோரி ஒய்வு பெற்ற பேராசிரியர் பிரபா கல்விமணி சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் தொடர்ந்த பொது நல மனு இன்று நீதிபதிகள் ஹெச். எல். கோகலே, டி. முருகன் ஆகியோர் முன்னிலையில் விசாரணைக்கு வந்தது.
அண்ணா பல்கலையில் அரசுக்கு இருந்த பொதுத் தொகுப்பில் பல முறைகேடுகள் நடந்துள்ளன என்று தனது மனுவில் கூறியிருந்த பேரா. பிரபா கல்விமணி, தமிழக காவல் துறையின் இரண்டு மூத்த அதிகாரிகள், நுழைவுத் தேர்வில் மிகக் குறைந்த மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்த தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அரசுத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுத் தந்ததை தனது மனுவில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
தமிழகக் காவல் துறையின் ஆயுதப் பிரிவு காவல் படையின் கூடுதல் தலைமை இயக்குனராக இருந்த நரீந்தர் பால் சிங், தனது மகள் குர்பானி சிங்கிற்கு 2004-05 கல்வியாண்டில் அரசுத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுச் சேர்த்துள்ளார். குர்பானி சிங் பெற்ற மொத்த மதிப்பெண் 300க்கு 229.44 ஆகும். ஆனால் அது தாழ்த்ததப்பட்டோருக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்த தகுதி மதிப்பெண் 241.44 விட மிகவும் குறைவானதாகும். இருந்தும் அவர் அரசுத் தொகுப்பில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளார்.
இரண்டாவதாக, தமிழக காவல் துறையின் சட்டம் ஒழுங்குப் பிரிவு கூடுதல் தலைமை இயக்குனராக இருந்த கே.இராதாகிருஷ்ணன் தனது மகன் ஆர். சந்தீப்பை 2005-06 நிதியாண்டில் அரசுத் தொகுப்பில் எலக்ட்ரானிக்ஸ் மற்றும் கம்யூனிகேஷன் பொறியியல் படிப்பில் சேர்த்துள்ளார். சந்தீப் பெற்ற மதிப்பெண் 300க்கு 188.31ஆகும்.
இப்பிரிவில் தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட தகுதி மதிப்பெண் 246.92. இந்த அளவிற்கு குறைந்த மதிப்பெண் பெற்றிருந்தும் தனது மகனை தனது அதிகாரத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தி பொறியியல் பட்டப்படிப்பில் சேர்த்துள்ளார் இராதாகிருஷ்ணன் என்று அம்மனுவில் குறிப்பிட்டுள்ளார் பிரபா கல்விமணி.
வழக்கிலிருந்து அமைச்சர்களை காப்பாற்றிய அதிகாரிகள்!
2004ஆம் ஆண்டு சிறப்புப் புலனாய்வுப் பிரிவு 2இன் தலைமை ஆய்வாளராக இருந்த நரீந்தர் பால் சிங், அ.இ.அ.தி.மு.க. அமைச்சர்களான கே.ஏ. செங்கோட்டையன், பா. வளர்மதி ஆகியோர் மீதான ஊழல் வழக்குகளை விசாரித்து வந்தார். தனது மகளுக்கு பொறியியல் கல்லூரியில் இடம் பெற்றுத் தந்த இவ்விரு அமைச்சர்களுக்கு நன்றி தெரிவிக்க அவர்களுக்கு எதிரான வழக்குகளில் எந்த ஆதாரமும் இல்லை என்று கூறி வழக்கை முடித்துவிட்டார் என்று கல்விமணி குற்றம் சாற்றியுள்ளார்.
இதேபோல் சிறப்பு புலனாய்வுப் பிரிவு 1இன் தலைமை ஆய்வாளராக இருந்த கே. இராதாகிருஷ்ணன், அன்றைய முதல்வராக இருந்த செல்வி ஜெயலலிதாவிற்கு எதிரான வருவாய்க்கும் அதிகமாக சொத்து சேர்த்த வழக்கை முடித்து, அதற்கு பரிசாக தனது மகனுக்கு பொறியியல் பட்டப்படிப்பிற்கான இடத்தைப் பெற்றுள்ளார் என்று கல்வி மணி குற்றம் சாற்றியுள்ளார்.
இந்த ஆதரங்களையெல்லாம் தமிழக அரசிடம் அளித்த பின்னரும் அதன் மீது அரசு எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை என்று தனது மனுவில் கூறியுள்ள கல்விமணி, இவ்விரு அதிகாரிகள் மீதும் 1988ஆம் ஆண்டு ஊழல் தடுப்புச் சட்டப் பிரிவுகள் 7, 13 (1), (2) இன் கீழ் வழக்குப் பதிவுச் செய்து விசாரிக்க வேண்டும் என்றும், அந்த விசாரணைப் பொறுப்பை ம.பு.க.விடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று தனது மனுவில் கோரியிருந்தார்.
இம்மனு மீது தமிழக அரசு பதில் மனு தாக்கல் செய்யுமாறுக் கோரி வழக்கு விசாரணையை வரும் 12ஆம் தேதிக்கு நீதிபதிகள் தள்ளிவைத்தனர்.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்
தமிழக விஞ்ஞானிக்கு வேதியலுக்கான நோபல் பரிசு!
புதன்கிழமை, 7, அக்டோபர் 2009 (19:25 IST)
சென்னை:
தமிழக விஞ்ஞானி வெங்கட்ராமன் இராமகிருஷ்ணனுக்கு வேதியலுக்கான நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. சிதம்பரத்தில் பிறந்த இராமகிருஷ்ணன் வதோத்தராவில் வேதியல் பட்டப்படிப்பை முடித்தார்,
இங்கிலாந்தில் ஆராய்ச்சி பட்டம் பெற்ற அவருக்கு 2009 ஆம் ஆண்டுக்கான வேதியலுக்கான மதிப்பு மிக்க நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இவரோடு சேர்த்து 3 பேருக்கு வேதியலுக்கான நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இதனால் நோபல் பரிசு பட்டயமும் சுமார் 2.25 கோடி ரூபாய் பரிசுத்தொகையும் அவருக்கு கிடைக்கும். நோபல் பரிசு பெற்றுள்ள 3 வது தமிழர் இராமகிருஷ்ணன் ஆவார்,
சர் சி.வி.இராமனும், இயற்பியலுக்கு 1983 ஆண்டு சந்திரசேகரனும் நோபல் பரிசு பெற்றுள்ளனர்.
சென்னை:
தமிழக விஞ்ஞானி வெங்கட்ராமன் இராமகிருஷ்ணனுக்கு வேதியலுக்கான நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. சிதம்பரத்தில் பிறந்த இராமகிருஷ்ணன் வதோத்தராவில் வேதியல் பட்டப்படிப்பை முடித்தார்,
இங்கிலாந்தில் ஆராய்ச்சி பட்டம் பெற்ற அவருக்கு 2009 ஆம் ஆண்டுக்கான வேதியலுக்கான மதிப்பு மிக்க நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இவரோடு சேர்த்து 3 பேருக்கு வேதியலுக்கான நோபல் பரிசு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இதனால் நோபல் பரிசு பட்டயமும் சுமார் 2.25 கோடி ரூபாய் பரிசுத்தொகையும் அவருக்கு கிடைக்கும். நோபல் பரிசு பெற்றுள்ள 3 வது தமிழர் இராமகிருஷ்ணன் ஆவார்,
சர் சி.வி.இராமனும், இயற்பியலுக்கு 1983 ஆண்டு சந்திரசேகரனும் நோபல் பரிசு பெற்றுள்ளனர்.
தினமலர் நாளிதழுக்குத்தடை நடிகர் சங்கம் அதிரடி தீர்மானம்!
வியாழக்கிழமை, 8, அக்டோபர் 2009 (7:59 IST)
சென்னை:
நடிகைகள் பற்றி அவதூறாக செய்தி வெளியிட்ட தினமலர் நாளிதழை தடை செய்ய வேண்டும் என்பது உள்ளிட்ட அதிரடியான 8 தீர்மானங்களை தென்னிந்திய நடிகர்சங்கம் நிறைவேற்றியுள்ளது.
சென்னை தென்னிந்தியநடிகர் சங்க கட்டிடத்தில் தினமலர் நாளிதழ் நடிகைகள் பற்றி வெளியிட்ட அவதூறு செய்தியை கண்டித்து கண்டனக்கூட்டம் நடைபெற்றது. நடிகர் சங்கத்தலைவர் சரத்குமார் தலைமை வகித்தார். செயலாளர் ராதாரவி, நடிகர்கள் ரஜினி, தே.மு.தி.க.தலைவர் விஜயகாந்த், நடிகர்கள் சூர்யா,விஜயகுமார்,சத்யராஜ்,விவேக் உள்ளிட்ட ஏராளமான நடிகர்கள், அனைத் திரையுலக நடிகைகள் கலந்துகொண்டனர்.
இதில் நிறைவேற்றப்பட்ட அதிரடி தீர்மானங்கள் வருமாறு: நடிகை புவனேஷ்வரி காவல்துறையனரிடம் நடிகர் சங்க பெண் உறுப்பினர்கள் பற்றி தவறாக கூறியதாகவும், காவல் துறையினர் பத்திரிக்கைகளிடம் அதை கூறியதாகவும் கூறப்படுகிறது.
காவல்துறையினர் இப்படிபட்ட செய்தியை அளிக்கவில்லை என்றால், காவல்துறை பற்றி பொய்யான செய்தியை பரப்பிய, சட்ட ஒழுங்கு துறையை களங்கப்படுத்திய நாளிதழ் மீது கடுமயான நடவடிக்கை எடுத்து, அந்த பத்திரிக்கைக்கு தடை விதிக்க வேண்டும். என்றும்,
தவறான விமர்சிக்கப்பட்ட சங்க உறுப்பினர்கள் அனைவரும் அந்த நாளிதழ் மீது தனித்தனியாக மான நஷ்ட வழக்கு தொடருவது. என்றும், தென்னிந்திய நடிகர் சங்க உறுப்பினர்கள் அனைவரும் இன்று முதல் அந்த நாளிதழுக்கு ஆதரவு அளிக்கக் கூடாது. என்றும்,
திரையுலகினரையும் அவர்களது குடும்பத்தினரையும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கி பொண்களை இழிவுபடுத்திய அந்த நாளிதழை ஏன் தடை செய்யக்கூடாது என்று பிரஸ்கவுன்சில ஆப் இந்தியா நிறுவனத்திடம் புகாh அளிப்பது.
என்றும், திரையுலகின் எந்த நிகழ்ச்சிகளுக்கும் அந்த நாளிதழை அழைக்கக் கூடாது, அவர்கள் கலந்து கொள்ளும் நிகழ்ச்சிகளில் தென்னிந்திய நடிகர் சங்க உறுப்பினர்கள் யாரும் கலந்து கொள்ளக்கூடாது, திரையுலகத்தை சார்ந்த அனைத்து அமைப்புகளிடமும் இதற்கு ஆதரவு கோருவது. என்பது உள்ளிட்ட 8 தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.
சென்னை:
நடிகைகள் பற்றி அவதூறாக செய்தி வெளியிட்ட தினமலர் நாளிதழை தடை செய்ய வேண்டும் என்பது உள்ளிட்ட அதிரடியான 8 தீர்மானங்களை தென்னிந்திய நடிகர்சங்கம் நிறைவேற்றியுள்ளது.
சென்னை தென்னிந்தியநடிகர் சங்க கட்டிடத்தில் தினமலர் நாளிதழ் நடிகைகள் பற்றி வெளியிட்ட அவதூறு செய்தியை கண்டித்து கண்டனக்கூட்டம் நடைபெற்றது. நடிகர் சங்கத்தலைவர் சரத்குமார் தலைமை வகித்தார். செயலாளர் ராதாரவி, நடிகர்கள் ரஜினி, தே.மு.தி.க.தலைவர் விஜயகாந்த், நடிகர்கள் சூர்யா,விஜயகுமார்,சத்யராஜ்,விவேக் உள்ளிட்ட ஏராளமான நடிகர்கள், அனைத் திரையுலக நடிகைகள் கலந்துகொண்டனர்.
இதில் நிறைவேற்றப்பட்ட அதிரடி தீர்மானங்கள் வருமாறு: நடிகை புவனேஷ்வரி காவல்துறையனரிடம் நடிகர் சங்க பெண் உறுப்பினர்கள் பற்றி தவறாக கூறியதாகவும், காவல் துறையினர் பத்திரிக்கைகளிடம் அதை கூறியதாகவும் கூறப்படுகிறது.
காவல்துறையினர் இப்படிபட்ட செய்தியை அளிக்கவில்லை என்றால், காவல்துறை பற்றி பொய்யான செய்தியை பரப்பிய, சட்ட ஒழுங்கு துறையை களங்கப்படுத்திய நாளிதழ் மீது கடுமயான நடவடிக்கை எடுத்து, அந்த பத்திரிக்கைக்கு தடை விதிக்க வேண்டும். என்றும்,
தவறான விமர்சிக்கப்பட்ட சங்க உறுப்பினர்கள் அனைவரும் அந்த நாளிதழ் மீது தனித்தனியாக மான நஷ்ட வழக்கு தொடருவது. என்றும், தென்னிந்திய நடிகர் சங்க உறுப்பினர்கள் அனைவரும் இன்று முதல் அந்த நாளிதழுக்கு ஆதரவு அளிக்கக் கூடாது. என்றும்,
திரையுலகினரையும் அவர்களது குடும்பத்தினரையும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கி பொண்களை இழிவுபடுத்திய அந்த நாளிதழை ஏன் தடை செய்யக்கூடாது என்று பிரஸ்கவுன்சில ஆப் இந்தியா நிறுவனத்திடம் புகாh அளிப்பது.
என்றும், திரையுலகின் எந்த நிகழ்ச்சிகளுக்கும் அந்த நாளிதழை அழைக்கக் கூடாது, அவர்கள் கலந்து கொள்ளும் நிகழ்ச்சிகளில் தென்னிந்திய நடிகர் சங்க உறுப்பினர்கள் யாரும் கலந்து கொள்ளக்கூடாது, திரையுலகத்தை சார்ந்த அனைத்து அமைப்புகளிடமும் இதற்கு ஆதரவு கோருவது. என்பது உள்ளிட்ட 8 தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.
Wednesday, October 7, 2009
Tipu Sultan:Villain or Hero?
Tipu Sultan:Villain or Hero?
edited by Sita Ram Goel
New Dehli: Voice of India, 1995
85 pages, $2.50
Voice of India http://www.voi.org
Reviewed by C.J.S. Wallia
===========================
"From my perspective as a secular humanist and my personal experience, I regard a typical liberal Indian Muslim to be as good a human being as any other Indian."-- C.J.S. Wallia
===============================
In 1989, the national Indian TV, Doordarshan, ran a serial on Tipu Sultan, ruler of Mysore from 1782 to 1799 A.D. With the lofty objective of national integration and communal harmony, the national TV presented Tipu Sultan as a hero of Hindu-Muslim amity and a staunch freedom fighter against the British.
Based on a novel by Bhagwan Gidwani, the docudrama "The Sword of Tipu Sultan" provoked widespread outrage. Tipu Sultan: Villain or Hero? originally published by the Bombay Malayalee Samajam, is an anthology of essays that excoriates Doordarshan's depiction of Tipu Sultan and criticizes the peculiar "secularism" practised by the contemporary Indian State.
In the words of Ravi Varma, one of the contributors to the anthology: "It was Tipu Sultan and his fanatic Muslim army who converted thousands of Hindus to Islam all along the invasion route and occupied areas in North Kerala, Coorg, Mangalore, and other parts of Karnataka. Besides over 8,000 Hindu temples were desecrated and/or destroyed by his Muslim army. Even today, one can see large concentrations of Muslims and ruins of hundreds of destroyed temples in North Kerala as standing evidence of the Islamic brutalities committed by Tipu Sultan ... He was, all through, waging a cruel Islamic war against the Hindu population of Kerala, with a large Muslim army and ably assisted by the French with powerful field guns and European troops. ...In spite of all this, historical documents and records are being suppressed, distorted, and falsified in order to project this fanatic Tipu Sultan of Mysore as a
=====================
For anyone interested in the contemporary 'secularist' Indian State and the politics of history, this is a must-read book.
===================
national hero like Chhatrapati Shivaji, Maharaja Ranjit Singh, Rana Pratap Singh, and Pazhassi Raja of Kerala. It is an insult to our national pride and also to the Hindus of Kerala by our 'secular' government and the motivated Muslim and Marxist historians of Jawaharlal Nehru, Aligarh, and Islamia universities."
So what do the original sources tell us about Tipu? The anthology includes excerpts from Tipu's letters as researched by the distinguished Kerala historian K. M. Panicker, which he reviewed in the Bhasha Poshini magazine, August 1923:
1. Letter dated March 22, 1788, to Abdul Kadir: "Over 12,000 Hindus were honoured with Islam. There were many Namboodri Brahmins among them. This achievement should be widely publicised among the Hindus. Then the local Hindus should be brought before you and converted to Islam. No Namboodri Brahmin should be spared. "
2. Letter dated December 14, 1988, to his army chief in Calicut: " I am sending two of my followers with Mir Hussain Ali. With their assistance, you should capture and kill all Hindus. Those below 20 may be kept in prison and 5000 from the rest should be killed from the tree-tops. These are my orders."
3. Letter dated January 18, 1790, to Syed Abdul Dulai: " ...almost all Hindus in Calicut are converted to Islam. I consider this as Jehad."
The anthology also quotes from A Voyage to the East Indies by Fra Barthoelomeo, a renowned Portuguese traveller and historian, who was present in Tipu's war zone in early 1790:
"First a corps of 30,000 barbarians who butchered everybody on the way ... followed by the field gun unit under the French commander, M. Lally. Tipu was riding on an elephant behind which another army of 30,000 soldiers followed. Most of the men and women were hanged in Calicut, first mothers were hanged with their children tied to necks of mothers. That barbarian Tipu Sultan tied the naked Christian and Hindus to the legs of elephants and made the elephants to move around till the bodies of the helpless victims were torn to pieces. Temples and churches were ordered to be burned down, desecrated, and destroyed. ... Those Christians who refused to be honoured with Islam were ordered to be killed by hanging immediately. These atrocities were told to me by the victims of Tipu Sultan who escaped from the clutches of his army and reached Varapphuza, which is the centre of Carmichael Christian Mission. I myself helped many victims to cross the Varapphuza river by boats."
Moreover, evidence of Tipu's atrocities abounds in many contemporary church records in Mangalore, Calicut, and Varapphuza.
In the preface, Sita Ram Goel observes that the contemporary Indian State, under the sway of a distorted concept of secularism, promotes pseudo-history. "Secularism per se is a doctrine which arose in the modern West as a revolt against the closed creed of Christianity .... But secularism in India became the greatest protector of closed creeds [Islam and Christianity] which had come with foreign invaders and kept tormenting the national society for several centuries." This pseudo-secularism, foisted by Nehru, is "a magic formula for transmuting base metal into 24-carat gold.... How else do we explain Islam becoming a religion of tolerance? One has only to go the original sources in order to understand the true character of Islam. How do we explain Tipu Sultan and Bahadur Shah Zafar becoming the heroes of India's freedom struggle against British imperialism?"
Goel's comment on Nehruvian pseudo-secularism brings to mind Vallabhbhai Patel's famous remark, just before the partition, that in India there's only one nationalist Muslim: Jawaharlal Nehru. And, three decades before the partition of India, Sri Aurobindo raised the question about the fundamental intolerance of Islam: "How is it possible to live peacefully with a religion whose principle is 'I will not tolerate you?' How are you going to have unity with these people?" Sri Aurobindo cited the Koranic injunction (chapter IX, verse 5): "Slay the Idolaters wherever ye find them, and take them captive, and besiege them, and prepare for them each ambush. But if they repent [i.e. convert to Islam] and establish worship and pay the poor-due, then leave them free. Lo! Allah is forgiving, merciful."
Does the Doordarshan serial's characterization of Tipu in "The Sword of Tipu Sultan" as a patron of Hindu temples have any historical basis at all? Yes, says C. Nandagopal Menon, the convenor of the Bombay Malayalee Samajam: "Tipu had immense faith in astrology. It was at the appeal of his Hindu astrologer and his own mother that Tipu spared two temples out of 12 within Sriangapatnam Fort. Moreover, by the end of 1790, Tipu was facing enemies from all sides. He was also defeated at the Travancore Defence Lines. It was only then, in order to appease the Hindus of Mysore, that he gave some land-grants to Hindu temples."
The Doordarshan serial seized on this historical event and fabricated most of the other events in its so-called "docudrama." As to Tipu's struggle against the British, it was to maintain his usurped kingdom, not as a nationalist fight for freedom. This is clear from the historical documents in which he invited the French to join him to defeat the British and then divide South India between himself and the French.
Dr. P.C.C. Raja, a direct descendent of the Zamorin of Calicut, writes in the anthology: "Tipu Sultan was one of the worst fanatics, and more inhuman than even the Nazis." The Bombay Malayalee Samajam and numerous viewers, especially in Kerala, were as outraged by the pseudo-history of this TV serial as the Jews would be at a depiction of Hitler as a multicultural hero!
Historical evidence has clearly established that Tipu Sultan was, to put it mildly, no multicultural hero. Indian State TV's promotion of the serial's pseudo-history, in the name of secularism no less, was a flagrant exercise of pseudo-secularism.
It is precisely to repudiate this sort of wishful, self-deluding pseudo-history that Koenraad Elst, the Belgian scholar, recently published Negationism in India: Concealing the Record of Islam (published by theVoice of India) . To be sure, other Western historians have written of this record before. In The Histoire d l'Inde, French historian Alain Danielou wrote: "From the time Muslims started arriving in 632 A.D., the history of India becomes a long monotonous series of murders, massacres, spoilations, destructions. It is as usual in the name of 'a holy war' of their faith, their sole God, that the barbarians have destroyed civilisations." In the words of the well-known American historian,Will Durant, "the Islamic conquest of India is probably the bloodiest story in history. It is a discouraging tale, for its evident lesson is that civilization is a precious good, whose delicate balance can at any moment be overthrown by barbarians invading from without and multiplication from within."
The historical record of Islamic ideology practised in India is heavily tainted.(To cite two sources: The Story of Islamic Imperialism in India by Sita Ram Goel, published by the Voice of India; The Koran and the Kafir: All That An Infidel Needs to Know About the Koran But Is Embarrassed to Ask by Arvind Ghosh.)
From my own perspective as a secular humanist, I believe that promotion of pseudo-history will be ultimately counterproductive. Fabricating history for the sake of a current cause, no matter how lofty its ideals, tempts the fates. To forget history will always be fateful; to forgive some of its frightful facts can be redemptive. Forgive -- but never forget -- history. A salient example of making sure that history is not forgotten is the contemporary German State's making it illegal to publish a reconstructed World War II history that attempts to negate or conceal the holocaust perpetrated by the Nazis on the Jews, Gypsies, and Poles.
As a secular humanist, however, I make a distinction between an ideology and its adhering victims, especially those born into it. And, nonetheless, from my own experience, I regard a typical liberal Indian Muslim to be as good a human being as any other Indian. Genuine secularism in India will finally emerge from the Hindus' forgiveness of Islamic history in India, not from the pseudo-secularists' self-deluding denials and glossy cover-ups tacked onto the documented facts of that history.
For anyone interested in the contemporary 'secularist' Indian State
and the politics of history, this is a must-read book.
-----------
EndNotes:
(i) Voice of India books are available at:
http://members.aol.com/aghoshpub/aghosh-catalog.html
(ii) Anwar Shaikh's books are published by
The Principality Publishers
P.O. Box 918, Cardiff, U.K., CF2 4YP.
Bookstore:
http://members.aol.com/aghoshpub/aghosh-catalog.html
edited by Sita Ram Goel
New Dehli: Voice of India, 1995
85 pages, $2.50
Voice of India http://www.voi.org
Reviewed by C.J.S. Wallia
===========================
"From my perspective as a secular humanist and my personal experience, I regard a typical liberal Indian Muslim to be as good a human being as any other Indian."-- C.J.S. Wallia
===============================
In 1989, the national Indian TV, Doordarshan, ran a serial on Tipu Sultan, ruler of Mysore from 1782 to 1799 A.D. With the lofty objective of national integration and communal harmony, the national TV presented Tipu Sultan as a hero of Hindu-Muslim amity and a staunch freedom fighter against the British.
Based on a novel by Bhagwan Gidwani, the docudrama "The Sword of Tipu Sultan" provoked widespread outrage. Tipu Sultan: Villain or Hero? originally published by the Bombay Malayalee Samajam, is an anthology of essays that excoriates Doordarshan's depiction of Tipu Sultan and criticizes the peculiar "secularism" practised by the contemporary Indian State.
In the words of Ravi Varma, one of the contributors to the anthology: "It was Tipu Sultan and his fanatic Muslim army who converted thousands of Hindus to Islam all along the invasion route and occupied areas in North Kerala, Coorg, Mangalore, and other parts of Karnataka. Besides over 8,000 Hindu temples were desecrated and/or destroyed by his Muslim army. Even today, one can see large concentrations of Muslims and ruins of hundreds of destroyed temples in North Kerala as standing evidence of the Islamic brutalities committed by Tipu Sultan ... He was, all through, waging a cruel Islamic war against the Hindu population of Kerala, with a large Muslim army and ably assisted by the French with powerful field guns and European troops. ...In spite of all this, historical documents and records are being suppressed, distorted, and falsified in order to project this fanatic Tipu Sultan of Mysore as a
=====================
For anyone interested in the contemporary 'secularist' Indian State and the politics of history, this is a must-read book.
===================
national hero like Chhatrapati Shivaji, Maharaja Ranjit Singh, Rana Pratap Singh, and Pazhassi Raja of Kerala. It is an insult to our national pride and also to the Hindus of Kerala by our 'secular' government and the motivated Muslim and Marxist historians of Jawaharlal Nehru, Aligarh, and Islamia universities."
So what do the original sources tell us about Tipu? The anthology includes excerpts from Tipu's letters as researched by the distinguished Kerala historian K. M. Panicker, which he reviewed in the Bhasha Poshini magazine, August 1923:
1. Letter dated March 22, 1788, to Abdul Kadir: "Over 12,000 Hindus were honoured with Islam. There were many Namboodri Brahmins among them. This achievement should be widely publicised among the Hindus. Then the local Hindus should be brought before you and converted to Islam. No Namboodri Brahmin should be spared. "
2. Letter dated December 14, 1988, to his army chief in Calicut: " I am sending two of my followers with Mir Hussain Ali. With their assistance, you should capture and kill all Hindus. Those below 20 may be kept in prison and 5000 from the rest should be killed from the tree-tops. These are my orders."
3. Letter dated January 18, 1790, to Syed Abdul Dulai: " ...almost all Hindus in Calicut are converted to Islam. I consider this as Jehad."
The anthology also quotes from A Voyage to the East Indies by Fra Barthoelomeo, a renowned Portuguese traveller and historian, who was present in Tipu's war zone in early 1790:
"First a corps of 30,000 barbarians who butchered everybody on the way ... followed by the field gun unit under the French commander, M. Lally. Tipu was riding on an elephant behind which another army of 30,000 soldiers followed. Most of the men and women were hanged in Calicut, first mothers were hanged with their children tied to necks of mothers. That barbarian Tipu Sultan tied the naked Christian and Hindus to the legs of elephants and made the elephants to move around till the bodies of the helpless victims were torn to pieces. Temples and churches were ordered to be burned down, desecrated, and destroyed. ... Those Christians who refused to be honoured with Islam were ordered to be killed by hanging immediately. These atrocities were told to me by the victims of Tipu Sultan who escaped from the clutches of his army and reached Varapphuza, which is the centre of Carmichael Christian Mission. I myself helped many victims to cross the Varapphuza river by boats."
Moreover, evidence of Tipu's atrocities abounds in many contemporary church records in Mangalore, Calicut, and Varapphuza.
In the preface, Sita Ram Goel observes that the contemporary Indian State, under the sway of a distorted concept of secularism, promotes pseudo-history. "Secularism per se is a doctrine which arose in the modern West as a revolt against the closed creed of Christianity .... But secularism in India became the greatest protector of closed creeds [Islam and Christianity] which had come with foreign invaders and kept tormenting the national society for several centuries." This pseudo-secularism, foisted by Nehru, is "a magic formula for transmuting base metal into 24-carat gold.... How else do we explain Islam becoming a religion of tolerance? One has only to go the original sources in order to understand the true character of Islam. How do we explain Tipu Sultan and Bahadur Shah Zafar becoming the heroes of India's freedom struggle against British imperialism?"
Goel's comment on Nehruvian pseudo-secularism brings to mind Vallabhbhai Patel's famous remark, just before the partition, that in India there's only one nationalist Muslim: Jawaharlal Nehru. And, three decades before the partition of India, Sri Aurobindo raised the question about the fundamental intolerance of Islam: "How is it possible to live peacefully with a religion whose principle is 'I will not tolerate you?' How are you going to have unity with these people?" Sri Aurobindo cited the Koranic injunction (chapter IX, verse 5): "Slay the Idolaters wherever ye find them, and take them captive, and besiege them, and prepare for them each ambush. But if they repent [i.e. convert to Islam] and establish worship and pay the poor-due, then leave them free. Lo! Allah is forgiving, merciful."
Does the Doordarshan serial's characterization of Tipu in "The Sword of Tipu Sultan" as a patron of Hindu temples have any historical basis at all? Yes, says C. Nandagopal Menon, the convenor of the Bombay Malayalee Samajam: "Tipu had immense faith in astrology. It was at the appeal of his Hindu astrologer and his own mother that Tipu spared two temples out of 12 within Sriangapatnam Fort. Moreover, by the end of 1790, Tipu was facing enemies from all sides. He was also defeated at the Travancore Defence Lines. It was only then, in order to appease the Hindus of Mysore, that he gave some land-grants to Hindu temples."
The Doordarshan serial seized on this historical event and fabricated most of the other events in its so-called "docudrama." As to Tipu's struggle against the British, it was to maintain his usurped kingdom, not as a nationalist fight for freedom. This is clear from the historical documents in which he invited the French to join him to defeat the British and then divide South India between himself and the French.
Dr. P.C.C. Raja, a direct descendent of the Zamorin of Calicut, writes in the anthology: "Tipu Sultan was one of the worst fanatics, and more inhuman than even the Nazis." The Bombay Malayalee Samajam and numerous viewers, especially in Kerala, were as outraged by the pseudo-history of this TV serial as the Jews would be at a depiction of Hitler as a multicultural hero!
Historical evidence has clearly established that Tipu Sultan was, to put it mildly, no multicultural hero. Indian State TV's promotion of the serial's pseudo-history, in the name of secularism no less, was a flagrant exercise of pseudo-secularism.
It is precisely to repudiate this sort of wishful, self-deluding pseudo-history that Koenraad Elst, the Belgian scholar, recently published Negationism in India: Concealing the Record of Islam (published by theVoice of India) . To be sure, other Western historians have written of this record before. In The Histoire d l'Inde, French historian Alain Danielou wrote: "From the time Muslims started arriving in 632 A.D., the history of India becomes a long monotonous series of murders, massacres, spoilations, destructions. It is as usual in the name of 'a holy war' of their faith, their sole God, that the barbarians have destroyed civilisations." In the words of the well-known American historian,Will Durant, "the Islamic conquest of India is probably the bloodiest story in history. It is a discouraging tale, for its evident lesson is that civilization is a precious good, whose delicate balance can at any moment be overthrown by barbarians invading from without and multiplication from within."
The historical record of Islamic ideology practised in India is heavily tainted.(To cite two sources: The Story of Islamic Imperialism in India by Sita Ram Goel, published by the Voice of India; The Koran and the Kafir: All That An Infidel Needs to Know About the Koran But Is Embarrassed to Ask by Arvind Ghosh.)
From my own perspective as a secular humanist, I believe that promotion of pseudo-history will be ultimately counterproductive. Fabricating history for the sake of a current cause, no matter how lofty its ideals, tempts the fates. To forget history will always be fateful; to forgive some of its frightful facts can be redemptive. Forgive -- but never forget -- history. A salient example of making sure that history is not forgotten is the contemporary German State's making it illegal to publish a reconstructed World War II history that attempts to negate or conceal the holocaust perpetrated by the Nazis on the Jews, Gypsies, and Poles.
As a secular humanist, however, I make a distinction between an ideology and its adhering victims, especially those born into it. And, nonetheless, from my own experience, I regard a typical liberal Indian Muslim to be as good a human being as any other Indian. Genuine secularism in India will finally emerge from the Hindus' forgiveness of Islamic history in India, not from the pseudo-secularists' self-deluding denials and glossy cover-ups tacked onto the documented facts of that history.
For anyone interested in the contemporary 'secularist' Indian State
and the politics of history, this is a must-read book.
-----------
EndNotes:
(i) Voice of India books are available at:
http://members.aol.com/aghoshpub/aghosh-catalog.html
(ii) Anwar Shaikh's books are published by
The Principality Publishers
P.O. Box 918, Cardiff, U.K., CF2 4YP.
Bookstore:
http://members.aol.com/aghoshpub/aghosh-catalog.html
தெனாலி சாய்ஸ் : கிருஷ்ணகதா 06.10.09
செவ்வாய்க்கிழமை, 6, அக்டோபர் 2009 (16:43 IST)
“அன்புள்ளபரிசல்.... வலைப்பூ ஆரம்பிப்பது எப்படி என்று அறிந்து கொண்டேன். ஆனால்எழுத்து என்பது வரவே இல்லை. என்ன எழுதினாலும் அது நீங்களெல்லாம் எழுதுவதுபோல வருவதில்லை” – இந்தக் கருத்துடன் மாதத்திற்கு ஒரு ஆறரை பேரின்(கவனியுங்கள்... லட்சமெல்லாம் இல்லை) மின்னஞ்சல்கள் வந்துவிழுகின்றன.
‘என்னைப்போலஎழுதவரவில்லையென்றால் அதற்கு சந்தோஷம்தானே படவேண்டும்’ என்று மனதுக்குள்நினைத்துக் கொண்டாலும், எழுத யோசனை கேட்டு வரும் நண்பர்களுக்கு நான் சொல்லவிரும்பும் கதையொன்றுண்டு.
சாமுராய்களின்ஆயுதம் கத்தி. கத்திச்சண்டை வீரனென்று சொல்லிக் கொள்வதில் மிகப் பெருமைகொள்பவர்கள் அவர்கள். சாமுராய் பிரிவைச் சார்ந்த ஒரு பெரிய கத்திச்சண்டைவீரன் இருந்தான். நிக்கிச்சி அவன் பெயர். அவனுக்கு ஒரு மகன். அவன் பெயரும்நிக்கிச்சி. இந்த நிக்கிச்சி-2 ஒரு உதவாக்கரையாக இருந்தான். அவனுக்குகத்திசண்டையோ, வேறு கலைகளோ வரவே இல்லை. நிக்கிச்சி மிக வெறுப்பாகி, “நீஎன் மகனே இல்லை. போடா” என்று வீட்டை விட்டு விரட்டிவிட்டார்.
நிக்கிச்சி-2மிகவும் வருத்தத்துடன், மலையொன்றின் மீதிருந்த பான்சி என்ற வீரரைத்தேடிப்போனான். இந்தச் சண்டை வீரர்கள் ஜென் குருமார்களும் கூட.நிக்கிச்சி-2, பான்சியிடன் சென்று தன் கதையைச் சொன்னதும், அவர் இவனைமூன்றடி நடக்கச் சொன்னார்.
அவன்நடந்ததைப் பார்த்த பான்சி, “மன்னித்து விடு. நீயெல்லாம் வீரனாக வாய்ப்பேஇல்லை. புறப்படு இங்கிருந்து” என்றுவிட்டார். நிக்கிச்சி-2 அழமாட்டாதகுறையாக அவரது காலில் விழுந்து கெஞ்சினான்.
“உனக்குக் கற்றுத்தரஉன் முழு ஆயுளும் தேவைப்படும்” என்றார் பான்சி. ‘அதற்குள் என் தந்தைஇறந்து விடுவார். கத்திச்சண்டையில் நான் வீரனாகி அவருக்குக்காட்டவேண்டும்’ என்றான் இவன்.
பான்சியோசித்து, “சரி.. பத்து வருடங்களில் சொல்லித்தருகிறேன். உன்னை நான்வீரனாக்கும் வரை நான் என்ன சொன்னாலும், செய்தாலும் என்னோடே இருக்கவேண்டும். என் முதல் நிபந்தனை என்ன தெரியுமா?” என்றார். அவனும்ஒப்புக்கொண்டு முதல் நிபந்தனையைக் கேட்டான்.
“இன்றிலிருந்துநீ கத்தியைப் பற்றிப் பேசவே கூடாது. சமையல் வேலை செயது, பாத்திரம் கழுவிபராமரித்துக் கொண்டு இங்கேயே இரு” என்றார். அவனும் ஒப்புக் கொண்டான்.
ஒரு வருடம்.
இரண்டு வருடம்.
மூன்று வருடம்.
கத்திஎன்ற பேச்சே இல்லை. ஆனால் நிக்கிச்சி-2 தன் வேலையை முழு ஈடுபாட்டோடுசெய்தான். ஏன் எதற்கு என்றே கேட்கவில்லை. என்றேனும் ஒரு நாள் குரு தனக்குகத்திச்சண்டை கற்றுத்தருவார் என்று நம்பினான்.
பயிற்சிக்காலம் நான்கு வருடங்களைத் தொட்டது.
நிக்கிச்சி-2பாத்திரங்களைக் கழுவிக் கொண்டிருந்தான். பயிற்சிக்கு பயன்படுத்தும்மரத்தாலான வாளோடு வந்த பான்சி, நிக்கிச்சி-2வின் பின்னால் வந்து ஓங்கிஅடித்தார். துள்ளி விழுந்தானவன். அவனுக்குள் எதிர்ப்புத்தன்மை உருவானது.ஆனாலும் எதிர்த்து ஏதும் செய்ய முடியவில்லை. தாவிக் குதித்து மறுபுறம்போனான். மறுபடி அவனைத் தாக்கினார் பான்சி. அப்படியும் இப்படியும்குதித்து, ஓடி கடுமையான காயங்களுடன் தப்பித்தான் நிக்கிச்சி-2.
பிறகுசில நாட்கள் எப்போதும்போலக் கடந்தது. ஒரு நாள் திடீரென்று அதேபோல தன்தாக்குதலை ஆரம்பித்தார் பான்சி. இவ்வாறு அவ்வப்போது எவ்விதமுன்னறிவிப்புமின்றி தாக்கத் தொடங்கினார்.
இதனால்எப்போதும் ஒருவித விழிப்புணர்வு நிலையிலேயே இருக்க ஆரம்பித்தான்நிக்கிச்சி-2. ஆறாவது வருடத்தில், திருப்பித் தாக்காவிட்டாலும் பான்சிதாக்குதல் நட்த்துகையில் லாவகமாக விலகிப் போக ஆரம்பித்தான் அவன். ஏழாவதுவருடத்தில் கத்திச்சண்டை வீரன் என்னென்ன கற்றுக் கொள்ள வேண்டுமோஅதையெல்லாம் கற்றுத் தேர்ந்திருந்தான் அவன். ஊருக்கு வந்து தன் தந்தையிடம்கத்திச் சண்டையில் தன் நிபுணத்துவத்தை நிரூபித்தான்.
ஆகபயிற்சி என்பது ஆளாளுக்கு மாறுபடும். எப்போதுமே விழிப்புணர்வோடு இருக்கும்சாமுராய் போல உங்களைச் சுற்றி நடக்கும் விஷயங்களை கவனித்து வந்தீர்களானால்தினமும் ஒரு கதையோ, கவிதையோ அல்லது கட்டுரையோ கிடைக்கும்.ஒன்றுமில்லாவிட்டால் இன்றைக்கு கவனித்ததையெல்லாம் எழுதி, எதிலுமே எனக்குஎழுத எதுவுமே (எத்தனை எ?) கிடைக்கவில்லையே எனக்கூட எழுதலாம்!
கடைசியாக....
என் நண்பன் ஒருவன் சேலத்தில் இருக்கிறான். சி. கண்ணன். (இதோ இந்தக் கடிதம் பற்றிய பதிவில் அவனைக் குறிப்பிட்டிருக்கிறேன்) அந்தக் கண்ணனை போன மாதம் ஒருநாள் வேறொரு நண்பர் மூலமாக கண்டுபிடித்துவிட்டேன்.
‘நீயெல்லாம் வலைப்பூ எழுத ஆரம்பிச்சா ரொம்ப நல்லா இருக்கும்டா’ என்றேன். எப்படி ஆரம்பிக்க என்று கேட்டான்.
“உன் மெய்ல் ஐ.டி. குடு. அதுக்கு விவரமா அனுப்பறேன்”
அவன் கேட்டான்:
“மெய்லா.. அப்டீன்னா? ஸ்பீட் போஸ்ட் மாதிரி ஏதாவதா?”
இவனுக்குத் தேவை வேறுவிதமான பயிற்சி.
http://www.parisalkaaran.com/2009/10/061009.html
செவ்வாய்க்கிழமை, 6, அக்டோபர் 2009 (16:43 IST)
“அன்புள்ளபரிசல்.... வலைப்பூ ஆரம்பிப்பது எப்படி என்று அறிந்து கொண்டேன். ஆனால்எழுத்து என்பது வரவே இல்லை. என்ன எழுதினாலும் அது நீங்களெல்லாம் எழுதுவதுபோல வருவதில்லை” – இந்தக் கருத்துடன் மாதத்திற்கு ஒரு ஆறரை பேரின்(கவனியுங்கள்... லட்சமெல்லாம் இல்லை) மின்னஞ்சல்கள் வந்துவிழுகின்றன.
‘என்னைப்போலஎழுதவரவில்லையென்றால் அதற்கு சந்தோஷம்தானே படவேண்டும்’ என்று மனதுக்குள்நினைத்துக் கொண்டாலும், எழுத யோசனை கேட்டு வரும் நண்பர்களுக்கு நான் சொல்லவிரும்பும் கதையொன்றுண்டு.
சாமுராய்களின்ஆயுதம் கத்தி. கத்திச்சண்டை வீரனென்று சொல்லிக் கொள்வதில் மிகப் பெருமைகொள்பவர்கள் அவர்கள். சாமுராய் பிரிவைச் சார்ந்த ஒரு பெரிய கத்திச்சண்டைவீரன் இருந்தான். நிக்கிச்சி அவன் பெயர். அவனுக்கு ஒரு மகன். அவன் பெயரும்நிக்கிச்சி. இந்த நிக்கிச்சி-2 ஒரு உதவாக்கரையாக இருந்தான். அவனுக்குகத்திசண்டையோ, வேறு கலைகளோ வரவே இல்லை. நிக்கிச்சி மிக வெறுப்பாகி, “நீஎன் மகனே இல்லை. போடா” என்று வீட்டை விட்டு விரட்டிவிட்டார்.
நிக்கிச்சி-2மிகவும் வருத்தத்துடன், மலையொன்றின் மீதிருந்த பான்சி என்ற வீரரைத்தேடிப்போனான். இந்தச் சண்டை வீரர்கள் ஜென் குருமார்களும் கூட.நிக்கிச்சி-2, பான்சியிடன் சென்று தன் கதையைச் சொன்னதும், அவர் இவனைமூன்றடி நடக்கச் சொன்னார்.
அவன்நடந்ததைப் பார்த்த பான்சி, “மன்னித்து விடு. நீயெல்லாம் வீரனாக வாய்ப்பேஇல்லை. புறப்படு இங்கிருந்து” என்றுவிட்டார். நிக்கிச்சி-2 அழமாட்டாதகுறையாக அவரது காலில் விழுந்து கெஞ்சினான்.
“உனக்குக் கற்றுத்தரஉன் முழு ஆயுளும் தேவைப்படும்” என்றார் பான்சி. ‘அதற்குள் என் தந்தைஇறந்து விடுவார். கத்திச்சண்டையில் நான் வீரனாகி அவருக்குக்காட்டவேண்டும்’ என்றான் இவன்.
பான்சியோசித்து, “சரி.. பத்து வருடங்களில் சொல்லித்தருகிறேன். உன்னை நான்வீரனாக்கும் வரை நான் என்ன சொன்னாலும், செய்தாலும் என்னோடே இருக்கவேண்டும். என் முதல் நிபந்தனை என்ன தெரியுமா?” என்றார். அவனும்ஒப்புக்கொண்டு முதல் நிபந்தனையைக் கேட்டான்.
“இன்றிலிருந்துநீ கத்தியைப் பற்றிப் பேசவே கூடாது. சமையல் வேலை செயது, பாத்திரம் கழுவிபராமரித்துக் கொண்டு இங்கேயே இரு” என்றார். அவனும் ஒப்புக் கொண்டான்.
ஒரு வருடம்.
இரண்டு வருடம்.
மூன்று வருடம்.
கத்திஎன்ற பேச்சே இல்லை. ஆனால் நிக்கிச்சி-2 தன் வேலையை முழு ஈடுபாட்டோடுசெய்தான். ஏன் எதற்கு என்றே கேட்கவில்லை. என்றேனும் ஒரு நாள் குரு தனக்குகத்திச்சண்டை கற்றுத்தருவார் என்று நம்பினான்.
பயிற்சிக்காலம் நான்கு வருடங்களைத் தொட்டது.
நிக்கிச்சி-2பாத்திரங்களைக் கழுவிக் கொண்டிருந்தான். பயிற்சிக்கு பயன்படுத்தும்மரத்தாலான வாளோடு வந்த பான்சி, நிக்கிச்சி-2வின் பின்னால் வந்து ஓங்கிஅடித்தார். துள்ளி விழுந்தானவன். அவனுக்குள் எதிர்ப்புத்தன்மை உருவானது.ஆனாலும் எதிர்த்து ஏதும் செய்ய முடியவில்லை. தாவிக் குதித்து மறுபுறம்போனான். மறுபடி அவனைத் தாக்கினார் பான்சி. அப்படியும் இப்படியும்குதித்து, ஓடி கடுமையான காயங்களுடன் தப்பித்தான் நிக்கிச்சி-2.
பிறகுசில நாட்கள் எப்போதும்போலக் கடந்தது. ஒரு நாள் திடீரென்று அதேபோல தன்தாக்குதலை ஆரம்பித்தார் பான்சி. இவ்வாறு அவ்வப்போது எவ்விதமுன்னறிவிப்புமின்றி தாக்கத் தொடங்கினார்.
இதனால்எப்போதும் ஒருவித விழிப்புணர்வு நிலையிலேயே இருக்க ஆரம்பித்தான்நிக்கிச்சி-2. ஆறாவது வருடத்தில், திருப்பித் தாக்காவிட்டாலும் பான்சிதாக்குதல் நட்த்துகையில் லாவகமாக விலகிப் போக ஆரம்பித்தான் அவன். ஏழாவதுவருடத்தில் கத்திச்சண்டை வீரன் என்னென்ன கற்றுக் கொள்ள வேண்டுமோஅதையெல்லாம் கற்றுத் தேர்ந்திருந்தான் அவன். ஊருக்கு வந்து தன் தந்தையிடம்கத்திச் சண்டையில் தன் நிபுணத்துவத்தை நிரூபித்தான்.
ஆகபயிற்சி என்பது ஆளாளுக்கு மாறுபடும். எப்போதுமே விழிப்புணர்வோடு இருக்கும்சாமுராய் போல உங்களைச் சுற்றி நடக்கும் விஷயங்களை கவனித்து வந்தீர்களானால்தினமும் ஒரு கதையோ, கவிதையோ அல்லது கட்டுரையோ கிடைக்கும்.ஒன்றுமில்லாவிட்டால் இன்றைக்கு கவனித்ததையெல்லாம் எழுதி, எதிலுமே எனக்குஎழுத எதுவுமே (எத்தனை எ?) கிடைக்கவில்லையே எனக்கூட எழுதலாம்!
கடைசியாக....
என் நண்பன் ஒருவன் சேலத்தில் இருக்கிறான். சி. கண்ணன். (இதோ இந்தக் கடிதம் பற்றிய பதிவில் அவனைக் குறிப்பிட்டிருக்கிறேன்) அந்தக் கண்ணனை போன மாதம் ஒருநாள் வேறொரு நண்பர் மூலமாக கண்டுபிடித்துவிட்டேன்.
‘நீயெல்லாம் வலைப்பூ எழுத ஆரம்பிச்சா ரொம்ப நல்லா இருக்கும்டா’ என்றேன். எப்படி ஆரம்பிக்க என்று கேட்டான்.
“உன் மெய்ல் ஐ.டி. குடு. அதுக்கு விவரமா அனுப்பறேன்”
அவன் கேட்டான்:
“மெய்லா.. அப்டீன்னா? ஸ்பீட் போஸ்ட் மாதிரி ஏதாவதா?”
இவனுக்குத் தேவை வேறுவிதமான பயிற்சி.
http://www.parisalkaaran.com/2009/10/061009.html
Subscribe to:
Posts (Atom)
