இன்றைய நம் வாழ்க்கையில் ஏசி எனப்படும் குளிர்சாதனப் பெட்டி அத்தியாவசியப் பொருட்களில் ஒன்றாக மாறிவிட்டது. ஆனால் முறையாகப் பயன்படுத்தாத ஏசி-க்களால் உடல் ஆரோக்கியம் பாதிப்படும்.
இந்தியா போன்ற வெப்ப நாடுகளில், அலுவலங்களில் பயன்படுத்தப்படும் கம்ப்யூட்டருக்கு ஏசி தேவைப்படுகிறது. அதனால் ஏசி இல்லாத அலுவலங்களைக் காண்பது அரிதாகிவிட்டது.
எனினும் ஒருசில அலுவலகங்களில் ஏசி முறையாகப் பராமரிக்கப்படுவதில்லை. இது உடலுக்கு பல்வேறு கோளாறுகளை ஏற்படுத்தும்.
வெளியில் உள்ள தட்ப வெப்பத்துக்கு பழகிப் போன நம் உடல், அலுவலகத்தில் குளிர்ந்த தட்ப வெப்பநிலையையும் எதிர்கொள்ள வேண்டியுள்ளது. இதனால் உடலில் சில அசவுகரியங்கள் நேரிடலாம்.
அலுவலகத்தில் ஏசி முறையாகப் பராமரிக்கப்படாததாலும் அவ்வப்போது சுத்தப்படுத்தாததாலும், அவை பாக்டீரியா வாழும் இடங்களாக மாறிவிடும் அபாயம் உள்ளது.
அலுவலக ஏசி அறைக்குள் புகை பிடிப்பவர்களோ, மது அருந்துபவர்களோ, உடல் நலம் பாதிக்கப்பட்டவர்களோ வந்து சென்றால், அவர்கள் மூலம் தொற்றுக் கிருமிகள் அறைக்குள் பரவ வாய்ப்புள்ளது.
தரை விரிப்புகள், திரைச்சீலைகள் உள்ளிட்ட அலுவலக பொருட்களில் ஒட்டிக் கொள்ளும் கிருமிகள், வெளியே செல்லாமல் நம் மீது பரவும் வாய்ப்புகள் உள்ளன. இதனால் காய்ச்சல், இருமல், நிமோனியா, தலைவலி உள்ளிட்ட உடல்நல பாதிப்புகள் ஏற்படலாம்.
இதுபோன்ற பிரச்னைகளுக்கு, சாதாரண நோய்யைப் போலவே சிகிச்சைகளை எடுத்துக் கொண்டாலும், இத்தகைய சுகாதாரக் கேடுகள் தொடர்ந்தால், உடலில் பெரிய தாக்கத்தை அவை ஏற்படுத்தக்கூடும்.
(மூலம் - வெப்துனியா)
Saturday, December 27, 2008
Friday, December 26, 2008
"AN INTERVIEW WITH THE SHOE THROWER"
"AN INTERVIEW WITH THE SHOE THROWER"
Column at Nshima.com
His name is Muntazer al-Zaidi and he's the toast of the
Middle East and many other parts of the world. Never before
has anyone achieved so much acclaim for throwing a pair of
shoes. He threw them at President Bush, of course, an act
that he's somewhat embarrassed about, as I learned during an
exclusive telephone interview.
Me: "Muntazer, thank you for taking my call."
Muntazer: "I did not know I could take calls. How much are
you paying the prison warden?"
Me: "I'm giving him a pair of shoes."
Muntazer: "You can send them to me. I will deliver them for
you."
Me: "No, thanks. I saw your last delivery."
Muntazer: "You are right, my friend. It was a bad delivery.
A very bad delivery. I'm embarrassed about it."
Me: "People say you are a hero. Do you consider yourself a
hero?"
Muntazer: "No, I am not a hero. I missed the target. It was
a bad delivery. I should have thrown harder and lower. I did
not practice enough."
Me: "You mean you practiced for this?"
Muntazer: "Of course I practiced. I spent many hours at the
shoeing range."
Me: "Shoeing range? You mean there's a special place where
you can practice throwing shoes?"
Muntazer: "Yes, we have many shoeing ranges here. They
provide us with hundreds of shoes, as well as cardboard
cutouts of President Bush."
Me: "So throwing shoes at President Bush is a national sport
in Iraq?"
Muntazer: "Yes, it is a very popular sport. We have many
competitions. But we do it in secret places. We don't want
the American soldiers to find out."
Me: "You are afraid of getting into trouble?"
Muntazer: "No, we are afraid of having too many players. The
lines are too long already."
Me: "There are lines? People stand in lines to throw shoes
at cutouts of President Bush?"
Muntazer: "Yes, the lines are very long. But it is good for
the people. It is a form of therapy."
Me: "Was it therapeutic for you to throw shoes at the actual
president?"
Muntazer: "Yes, it was. And then they arrested me and
brought me to prison."
Me: "So it's not therapeutic anymore?"
Muntazer: "No, it is very untherapeutic."
Me: "What do you think of the president's reflexes?"
Muntazer: "He moved like a man who is used to having shoes
thrown at him."
Me: "Are you sorry about what you did?"
Muntazer: "Yes, I am sorry. I am sorry that I missed."
Me: "You are extremely popular in the Arab World. I heard
that an Egyptian man has even offered his 20-year-old
daughter in marriage to you. How do you feel about that?"
Muntazer: "I feel like throwing more shoes."
Me: "I heard that the Pittsburgh Pirates want to sign you to
a pitching contract. Is that true?"
Muntazer: "Yes, they made inquiries about my availability.
But I am considering a more lucrative job offer."
Me: "A more lucrative job offer?"
Muntazer: "Yes, Madonna has offered me a job. She wants me
to throw shoes at her ex-husband."
Me: "Which one?"
Muntazer: "I'm not sure. We are still negotiating the
details."
----------------------------------------------------------
(c) Copyright 2008 Melvin Durai. All Rights Reserved.
MelvinDurai.com
Courtesy :Melvin Durai.
Column at Nshima.com
His name is Muntazer al-Zaidi and he's the toast of the
Middle East and many other parts of the world. Never before
has anyone achieved so much acclaim for throwing a pair of
shoes. He threw them at President Bush, of course, an act
that he's somewhat embarrassed about, as I learned during an
exclusive telephone interview.
Me: "Muntazer, thank you for taking my call."
Muntazer: "I did not know I could take calls. How much are
you paying the prison warden?"
Me: "I'm giving him a pair of shoes."
Muntazer: "You can send them to me. I will deliver them for
you."
Me: "No, thanks. I saw your last delivery."
Muntazer: "You are right, my friend. It was a bad delivery.
A very bad delivery. I'm embarrassed about it."
Me: "People say you are a hero. Do you consider yourself a
hero?"
Muntazer: "No, I am not a hero. I missed the target. It was
a bad delivery. I should have thrown harder and lower. I did
not practice enough."
Me: "You mean you practiced for this?"
Muntazer: "Of course I practiced. I spent many hours at the
shoeing range."
Me: "Shoeing range? You mean there's a special place where
you can practice throwing shoes?"
Muntazer: "Yes, we have many shoeing ranges here. They
provide us with hundreds of shoes, as well as cardboard
cutouts of President Bush."
Me: "So throwing shoes at President Bush is a national sport
in Iraq?"
Muntazer: "Yes, it is a very popular sport. We have many
competitions. But we do it in secret places. We don't want
the American soldiers to find out."
Me: "You are afraid of getting into trouble?"
Muntazer: "No, we are afraid of having too many players. The
lines are too long already."
Me: "There are lines? People stand in lines to throw shoes
at cutouts of President Bush?"
Muntazer: "Yes, the lines are very long. But it is good for
the people. It is a form of therapy."
Me: "Was it therapeutic for you to throw shoes at the actual
president?"
Muntazer: "Yes, it was. And then they arrested me and
brought me to prison."
Me: "So it's not therapeutic anymore?"
Muntazer: "No, it is very untherapeutic."
Me: "What do you think of the president's reflexes?"
Muntazer: "He moved like a man who is used to having shoes
thrown at him."
Me: "Are you sorry about what you did?"
Muntazer: "Yes, I am sorry. I am sorry that I missed."
Me: "You are extremely popular in the Arab World. I heard
that an Egyptian man has even offered his 20-year-old
daughter in marriage to you. How do you feel about that?"
Muntazer: "I feel like throwing more shoes."
Me: "I heard that the Pittsburgh Pirates want to sign you to
a pitching contract. Is that true?"
Muntazer: "Yes, they made inquiries about my availability.
But I am considering a more lucrative job offer."
Me: "A more lucrative job offer?"
Muntazer: "Yes, Madonna has offered me a job. She wants me
to throw shoes at her ex-husband."
Me: "Which one?"
Muntazer: "I'm not sure. We are still negotiating the
details."
----------------------------------------------------------
(c) Copyright 2008 Melvin Durai. All Rights Reserved.
MelvinDurai.com
Courtesy :Melvin Durai.
Tuesday, December 23, 2008
இன்டர்நெட் திருடர்கள் ஜாக்கிரதை!!
உலகம் இணையதளத்துக்குள் சுருங்கி ஆண்டுகள் பல ஆகிவிட்டன. இன்று இன்டர்நெட் இல்லாவிட்டால், எதையோ பறிகொடுத்தது போலாகிவிடுகிறது பலருக்கு. காரணம் அதன் உபயோகம் அப்படி.
ஜஸ்ட் மவுஸ் கிளிக்கில் எல்லாமே இன்று கிடைக்கின்றன. பிளாட் வாங்குவது கூட இன்டர்நெட்டில் படத்தைப் பார்த்து கிளிக் செய்து இன்டர்நெட் வழியே பணம் ட்ரான்ஸ்பர் செய்து பிளாட் புக் செய்வது கூட இந்நாளில் எளிதான ஒரு காரியமாக மாறிவிட்டது. இப்படி இன்டர்நெட் வழி பணம் கைமாறும் போதுதான் நாம் கவிழும் வாய்ப்புகளும் அதிகமாகின்றன.
வீட்டில், அலுவலகத்தில் மற்றும் செல்லும் இடமெல்லாம் கம்ப்யூட்டர், பிராட்பேண்ட், நிறுவன சர்வர் என எங்கு சென்றாலும் இணைய இணைப்பு என்பதால் கிரெடிட் கார்டு, டெலிபோன் பில், ஹோம் டிவி கட்டணம் என எதனை வேண்டுமானாலும் நம் பேங்க் இன்டர்நெட் கணக்கின் வழி கட்டத் தொடங்குகிறோம். அப்படிச் செல்கையில் அதிகக் கவனம் தேவை.
இல்லையென்றால் நமது வங்கி கணக்கில் உள்ள மொத்த பணமும் நம் அனுமதியோடு, ஆனால் நமக்குத் தெரியாமலே ஸ்வாகா ஆகிவிட்டிருக்கும்.
இந்த சிக்கல்களிலிருந்து தப்ப சில வழிகள் உள்ளன.
திருடுவதில் இதுவும் ஒரு வகை!
இதுவரை பிஷ்ஷிங் என்ற வகை-யில் நம்மை வேறு இணைய தளங்களுக்கு இழுத்துச் சென்று நாம் திசை மாறுகையில் நம் கம்ப்யூட்டரில் புரோகிராம்களைப் பதிந்து நம் தனிப்பட்ட தகவல்களைத் திருடி, வங்கி கணக்கு பாஸ்வேர்டுகளைக் கண்டறிந்து பணத்தை எடுத்து வந்தனர்.
இப்போது மக்கள் உஷாராகிவிட்டனர். பல ஆண்டி மால்வேர், ஆண்டி பிஷ்ஷிங் சாப்ட்வேர் புரோகிராம்களை நிறுவி பாதுகாத்துக் கொண்டனர். உடனே கிரிமினல்கள் பார்மிங் (Pharming) என்று ஒரு புதிய வழியைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.
இதில், நீங்கள் அக்கவுண்ட் வைத்திருக்கும் வங்கிலிருந்து உங்களுக்கு ஒரு தகவல் போல இமெயில் ஒன்றை அனுப்புகின்றனர். சில வேளைகளில் பன்னாட்டளவிலான வங்கி ஒன்றிலிருந்து (உங்களுக்கு கணக்கு இல்லை என்றாலும்) உங்கள் கணக்குக்கு உடனே சில தகவல்கள் தந்தால் கணக்கில் பணம் சேரும் என்றெல்லாம் தூண்டில் போட்டு மெயில் அனுப்புகின்றனர். நாமும் இது நம் அதிகாரப்பூர்வ மெயில் தானே என்று மெயிலைத் திறக்கின்றோம். அங்கே ஒரு வங்கியின் வெப்சைட் என்று ஒரு இன்டர்-நெட் முகவரி வங்கியின் பெயரோடு தரப்பட்டிருக்கும்.
வங்கியின் பெயரைப் பார்த்தவுடன் இது சரியான முகவரி என்று எண்ணி கிளிக் செய்தால் வங்கியின் இணைய தளம் போலவே ஒரு வெப்சைட் திறக்கும்.
அங்கு உங்கள் அக்கவுண்ட் யூசர் நேம் மற்றும் பாஸ்வேர்ட் தருகிறீர்கள். அவ்வளவுதான், அதற்குப் பின் அந்த தளம் அமைதியாகிவிடும். அதன்பிறகு உங்கள் அக்கவுண்ட்டும் அமைதியாகிவிடும்… இதிலிருந்து உங்களையும் பணத்தையும் பாதுகாத்திட சில வழிகள் உள்ளன.
கவனம்… கவனம்!
முதலில் உங்கள் ஆண்டி வைரஸ் மற்றும் ஆண்டி ஸ்பை வேர் புரோகிராம்-களை எப்போதும் அப்டேட் செய்தே வைத்திருங்கள். வங்கியின் யு.ஆர்.எல். முகவரியில் https என்று இருக்கிறதா என்று பார்க்கவும்.
பாதுகாப்பான தளம் என்று அடையாளம் காட்ட “http” யுடன் இறுதியில் ‘s’ சேர்க்கப்படுகிறது. அண்மைக்காலத்தில் வந்த பிரவுசர்-கள் இது போன்ற பாதுகாக்கப்பட்ட தளம் எனில் அட்ரஸ் பாரின் வண்ணத்தை மஞ்சளாக மாற்றி ஓரத்தில் ஒரு பூட்டின் ஐகானைக் காட்டுகின்றன. இப்படி அடையாளங்கள் தெரிந்தால் உங்கள் கம்ப்யூட்டருக்கும் இணைய தளத்திற்குமான தகவல்கள் என்கிரிப்ட் என்ற வகையில் சுருக்கி மாற்றி அனுப்பப்படுகின்றன என்று பொருள்.
பெரும்பாலான போலியான தளங்களில் இந்த வசதிகள் இருக்காது. ஆனால் உங்கள் வங்கியின் இணைய தளம் மிகவும் பலவீனமாக இருந்தால் ஒன்றும் செய்திட முடியாது. ஆனால் பெரும்பாலும் அது போல பாதுகாப்பற்ற தளங்களை வங்கிகள் அமைத்திருப்பதில்லை.
இதிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ள இன்னொரு வழியும் உண்டு. எந்த வங்கிக்கு இமெயிலில் முகவரிகள் தரப்பட்டாலும் அந்த லிங்க்கில் கிளிக் செய்திடாமல் நீங்களாக வங்கியின் இணைய முகவரியை டைப் செய்து அதன் தளத்திற்குச் செல்லவும். மேலும் அந்த முகவரியை புக்மார்க்காக வைத்துக் கொண்டு அடுத்த முறை அதில் கிளிக் செய்து இணைய தளம் செல்லவும்.
மேலும் உங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள இன்னொரு அருமையான வழி உள்ளது. வங்கியின் இணைய தளத்தில் முதலில் போலியான யூசர் நேம் மற்றும் பாஸ்வேர்டினைத் தரவும். உங்களிடமிருந்து விஷயங்களைக் கறந்திட உள்ள போலியான இணைய தளம் என்றால் நன்றி சொல்லி அந்த தகவல்களை வாங்கிக் கொள்ளும். வங்கியின் உண்மையான இணைய-தளம் என்றால் பாஸ்வேர்ட் சரியில்லை, மீண்டும் முயற்சி செய்க என்று சொல்லி உங்களின் அடுத்த முயற்சிக்குக் காத்திருக்கும்!
வங்கியின் இணையதளங்கள் உள்ளே நுழைவது மிகவும் சிரமம் என்பதால் பணம் திருடுபவர்கள் உங்கள் கம்ப்யூட்டரின் உள்ளே தான் வர முயற்சிப்-பார்கள். எனவே எவ்வளவு அதிகமான பாதுகாப்பு வழிகளை உங்கள் கம்ப்யூட் டரில் மேற்கொள்ள வேண்டுமோ அந்த அளவிற்கு பாதுகாப்பினைப் பலப்படுத்துங்கள்.
சிறந்த ‘ஆண்டி வைரஸ்’ புரோகிராம்களை நிறுவி ஆண்டுதோறும் அதனை புதுப்பித்து அவ்வப்போது அப்டேட் செய்து வைக்கவும். பொதுவாக இது போன்ற திருடர்கள் விண்டோஸ் உள்ள கம்ப்யூட்டர் மற்றும் சர்வர்களையே குறி வைக்கின்றனர்.
லினக்ஸூக்கு மாறுங்கள்!
லினக்ஸ் போன்ற ஆப்பரேட்டிங் சிஸ்டங்களில் இவர்களின் முயற்சி வெற்றி அடைவதில்லை. எனவே உங்கள் கம்ப்யூட்டரில் இரண்டு ஆப்பரேட்டிங் சிஸ்டங்களாக லினக்ஸ் சிஸ்டத்தையும் போட்டு வைக்கலாம். நிதி மற்றும் பேங்க் விவகாரங்களைக் கம்ப்யூட்டரில் கையாளுகையில் லினக்ஸ் மூலம் செல்லலாம்.
அடுத்ததாக நாம் பயன்படுத்தும் பிரவுசரின் தன்மை. நாம் பெரும்பாலும் இன்டர்-நெட் எக்ஸ்புளோரர் பதிப்பு 7 பயன்படுத்துகிறோம். அண்மையில் செகுனியா(www.secunia.com) என்ற இன்டர்நெட் வல்லுநர்களின் தளத்தில் ஓர் ஆய்வு முடிவு அறிவிக்கப்பட்டது. அதில் இன்டர்நெட் எக்ஸ்புளோரர் தொகுப்பில் இன்னும் ஒன்பது (மொத்தம் 21 பக்ஸ்) பலவீனமான இடங்கள் சரி செய்யப்படவில்லை என்ற தகவல் தரப்பட்டுள்ளது.
இதன் பொருள் என்னவென்றால் நம்மைத் திருடும் ஹேக்கர்கள் வர இன்னும் ஒன்பது வழிகள் அடைக்கப்படவில்லை என்பதே. எனவே பயர்பாக்ஸ் அல்லது ஓபரா போன்ற பிரவுசர்களை இன்டர்நெட் எக்ஸ்புளோரருக்குப் பதிலாகப் பயன்படுத்துவது நல்லது. நீங்கள் பயர்பாக்ஸ் பிரவுசர் பயன்படுத்துபவராக இருந்தால் PhishTank site checker என்ற புரோகிராமினை இணைக்கவும். இது போலியான வங்கி தளங்களிலிருந்து உங்களைக் காப்பாற்றும். இந்த தளத்திற்குச் சென்றவுடனேயே உங்களை எச்சரிக்கும்.
எப்போதும் பாஸ்வேர்டினை மிகவும் பாதுகாப்பானதாகவும் அடுத்தவர் கணக்-கிட்டு அறிந்து கொள்ளும் வகையிலும் வைத்துக் கொள்ள வேண்-டாம். பாதுகாப்பான பாஸ்வேர்ட் வைத்துக் கொள்வது எப்படி என்று இந்த இதழில் இன்னொரு இடத்தில் வந்துள்ள குறிப்புகளைப் படிக்கவும்.
பணம் மாற்றும் போது…
வங்கிக் கணக்கில் இன்டர்நெட் மூலம் பணம் அடுத்தவர் அக்கவுண்ட்-டிற்கு மாற்றுகையில் மிகவும் கவனமாக அந்த அக்கவுண்ட் எண்ணை டைப் செய்திட வேண்டும். தவறுதலாக ஏதே-னும் ஒரு எண்ணை டைப் செய்துவிட்டால், அப்படி ஒரு எண்ணில் இன்னொரு அக்கவுண்ட் இருந்தால் நிச்சயம் உங்கள் பணத்தைத் திரும்பப் பெற முடியாது. வங்கியும் பொறுப்பேற்காது. அந்த அக்கவுண்ட் கொண்டவர் தன் மன சாட்சிக்குப் பயந்து திருப்பித்தந்தால்தான் உண்டு. எனவே எந்த அவசரம் என்றாலும் அதிகக் கவனம் கொள்வது நல்லது. தேதி, அக்கவுண்ட் எண், பணம் எவ்வளவு என்பதை நுணுக்க-மாகப் பார்த்துக் கையாள்வது நல்லது.
எந்த நிலையிலும் பொதுமக்களுக்கான இன்டர்நெட் மையங்களில் உங்கள் பேங்க் அக்கவுண்டினைக் கையாள வேண்டாம். இது நடு ரோட்டில் இருந்து உங்கள் வங்கிக் கணக்கின் பாஸ்வேர்டைச் சத்தமாகக் கூறுவதற்கு ஒப்பாகும். எனவே எந்நிலையிலும் இந்த பழக்கத்தை மேற்கொள்ள வேண்டாம். வெளியூர் சென்றாலும் அந்த வங்கியின் கிளைக்குச் சென்று நிதி பரிமாற்றத்தை மேற்கொள்ளும் பழக்கத்தைக் கொள்ளுங்கள். அல்லது இப்போது மொபைல் போனில் இந்த வசதி கிடைத்துள்ளது. உங்கள் மொபைல் போன் மூலம் பணத்தைக் கையாளலாம்.
தகவல்: கார்த்தி
ஜஸ்ட் மவுஸ் கிளிக்கில் எல்லாமே இன்று கிடைக்கின்றன. பிளாட் வாங்குவது கூட இன்டர்நெட்டில் படத்தைப் பார்த்து கிளிக் செய்து இன்டர்நெட் வழியே பணம் ட்ரான்ஸ்பர் செய்து பிளாட் புக் செய்வது கூட இந்நாளில் எளிதான ஒரு காரியமாக மாறிவிட்டது. இப்படி இன்டர்நெட் வழி பணம் கைமாறும் போதுதான் நாம் கவிழும் வாய்ப்புகளும் அதிகமாகின்றன.
வீட்டில், அலுவலகத்தில் மற்றும் செல்லும் இடமெல்லாம் கம்ப்யூட்டர், பிராட்பேண்ட், நிறுவன சர்வர் என எங்கு சென்றாலும் இணைய இணைப்பு என்பதால் கிரெடிட் கார்டு, டெலிபோன் பில், ஹோம் டிவி கட்டணம் என எதனை வேண்டுமானாலும் நம் பேங்க் இன்டர்நெட் கணக்கின் வழி கட்டத் தொடங்குகிறோம். அப்படிச் செல்கையில் அதிகக் கவனம் தேவை.
இல்லையென்றால் நமது வங்கி கணக்கில் உள்ள மொத்த பணமும் நம் அனுமதியோடு, ஆனால் நமக்குத் தெரியாமலே ஸ்வாகா ஆகிவிட்டிருக்கும்.
இந்த சிக்கல்களிலிருந்து தப்ப சில வழிகள் உள்ளன.
திருடுவதில் இதுவும் ஒரு வகை!
இதுவரை பிஷ்ஷிங் என்ற வகை-யில் நம்மை வேறு இணைய தளங்களுக்கு இழுத்துச் சென்று நாம் திசை மாறுகையில் நம் கம்ப்யூட்டரில் புரோகிராம்களைப் பதிந்து நம் தனிப்பட்ட தகவல்களைத் திருடி, வங்கி கணக்கு பாஸ்வேர்டுகளைக் கண்டறிந்து பணத்தை எடுத்து வந்தனர்.
இப்போது மக்கள் உஷாராகிவிட்டனர். பல ஆண்டி மால்வேர், ஆண்டி பிஷ்ஷிங் சாப்ட்வேர் புரோகிராம்களை நிறுவி பாதுகாத்துக் கொண்டனர். உடனே கிரிமினல்கள் பார்மிங் (Pharming) என்று ஒரு புதிய வழியைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.
இதில், நீங்கள் அக்கவுண்ட் வைத்திருக்கும் வங்கிலிருந்து உங்களுக்கு ஒரு தகவல் போல இமெயில் ஒன்றை அனுப்புகின்றனர். சில வேளைகளில் பன்னாட்டளவிலான வங்கி ஒன்றிலிருந்து (உங்களுக்கு கணக்கு இல்லை என்றாலும்) உங்கள் கணக்குக்கு உடனே சில தகவல்கள் தந்தால் கணக்கில் பணம் சேரும் என்றெல்லாம் தூண்டில் போட்டு மெயில் அனுப்புகின்றனர். நாமும் இது நம் அதிகாரப்பூர்வ மெயில் தானே என்று மெயிலைத் திறக்கின்றோம். அங்கே ஒரு வங்கியின் வெப்சைட் என்று ஒரு இன்டர்-நெட் முகவரி வங்கியின் பெயரோடு தரப்பட்டிருக்கும்.
வங்கியின் பெயரைப் பார்த்தவுடன் இது சரியான முகவரி என்று எண்ணி கிளிக் செய்தால் வங்கியின் இணைய தளம் போலவே ஒரு வெப்சைட் திறக்கும்.
அங்கு உங்கள் அக்கவுண்ட் யூசர் நேம் மற்றும் பாஸ்வேர்ட் தருகிறீர்கள். அவ்வளவுதான், அதற்குப் பின் அந்த தளம் அமைதியாகிவிடும். அதன்பிறகு உங்கள் அக்கவுண்ட்டும் அமைதியாகிவிடும்… இதிலிருந்து உங்களையும் பணத்தையும் பாதுகாத்திட சில வழிகள் உள்ளன.
கவனம்… கவனம்!
முதலில் உங்கள் ஆண்டி வைரஸ் மற்றும் ஆண்டி ஸ்பை வேர் புரோகிராம்-களை எப்போதும் அப்டேட் செய்தே வைத்திருங்கள். வங்கியின் யு.ஆர்.எல். முகவரியில் https என்று இருக்கிறதா என்று பார்க்கவும்.
பாதுகாப்பான தளம் என்று அடையாளம் காட்ட “http” யுடன் இறுதியில் ‘s’ சேர்க்கப்படுகிறது. அண்மைக்காலத்தில் வந்த பிரவுசர்-கள் இது போன்ற பாதுகாக்கப்பட்ட தளம் எனில் அட்ரஸ் பாரின் வண்ணத்தை மஞ்சளாக மாற்றி ஓரத்தில் ஒரு பூட்டின் ஐகானைக் காட்டுகின்றன. இப்படி அடையாளங்கள் தெரிந்தால் உங்கள் கம்ப்யூட்டருக்கும் இணைய தளத்திற்குமான தகவல்கள் என்கிரிப்ட் என்ற வகையில் சுருக்கி மாற்றி அனுப்பப்படுகின்றன என்று பொருள்.
பெரும்பாலான போலியான தளங்களில் இந்த வசதிகள் இருக்காது. ஆனால் உங்கள் வங்கியின் இணைய தளம் மிகவும் பலவீனமாக இருந்தால் ஒன்றும் செய்திட முடியாது. ஆனால் பெரும்பாலும் அது போல பாதுகாப்பற்ற தளங்களை வங்கிகள் அமைத்திருப்பதில்லை.
இதிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ள இன்னொரு வழியும் உண்டு. எந்த வங்கிக்கு இமெயிலில் முகவரிகள் தரப்பட்டாலும் அந்த லிங்க்கில் கிளிக் செய்திடாமல் நீங்களாக வங்கியின் இணைய முகவரியை டைப் செய்து அதன் தளத்திற்குச் செல்லவும். மேலும் அந்த முகவரியை புக்மார்க்காக வைத்துக் கொண்டு அடுத்த முறை அதில் கிளிக் செய்து இணைய தளம் செல்லவும்.
மேலும் உங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள இன்னொரு அருமையான வழி உள்ளது. வங்கியின் இணைய தளத்தில் முதலில் போலியான யூசர் நேம் மற்றும் பாஸ்வேர்டினைத் தரவும். உங்களிடமிருந்து விஷயங்களைக் கறந்திட உள்ள போலியான இணைய தளம் என்றால் நன்றி சொல்லி அந்த தகவல்களை வாங்கிக் கொள்ளும். வங்கியின் உண்மையான இணைய-தளம் என்றால் பாஸ்வேர்ட் சரியில்லை, மீண்டும் முயற்சி செய்க என்று சொல்லி உங்களின் அடுத்த முயற்சிக்குக் காத்திருக்கும்!
வங்கியின் இணையதளங்கள் உள்ளே நுழைவது மிகவும் சிரமம் என்பதால் பணம் திருடுபவர்கள் உங்கள் கம்ப்யூட்டரின் உள்ளே தான் வர முயற்சிப்-பார்கள். எனவே எவ்வளவு அதிகமான பாதுகாப்பு வழிகளை உங்கள் கம்ப்யூட் டரில் மேற்கொள்ள வேண்டுமோ அந்த அளவிற்கு பாதுகாப்பினைப் பலப்படுத்துங்கள்.
சிறந்த ‘ஆண்டி வைரஸ்’ புரோகிராம்களை நிறுவி ஆண்டுதோறும் அதனை புதுப்பித்து அவ்வப்போது அப்டேட் செய்து வைக்கவும். பொதுவாக இது போன்ற திருடர்கள் விண்டோஸ் உள்ள கம்ப்யூட்டர் மற்றும் சர்வர்களையே குறி வைக்கின்றனர்.
லினக்ஸூக்கு மாறுங்கள்!
லினக்ஸ் போன்ற ஆப்பரேட்டிங் சிஸ்டங்களில் இவர்களின் முயற்சி வெற்றி அடைவதில்லை. எனவே உங்கள் கம்ப்யூட்டரில் இரண்டு ஆப்பரேட்டிங் சிஸ்டங்களாக லினக்ஸ் சிஸ்டத்தையும் போட்டு வைக்கலாம். நிதி மற்றும் பேங்க் விவகாரங்களைக் கம்ப்யூட்டரில் கையாளுகையில் லினக்ஸ் மூலம் செல்லலாம்.
அடுத்ததாக நாம் பயன்படுத்தும் பிரவுசரின் தன்மை. நாம் பெரும்பாலும் இன்டர்-நெட் எக்ஸ்புளோரர் பதிப்பு 7 பயன்படுத்துகிறோம். அண்மையில் செகுனியா(www.secunia.com) என்ற இன்டர்நெட் வல்லுநர்களின் தளத்தில் ஓர் ஆய்வு முடிவு அறிவிக்கப்பட்டது. அதில் இன்டர்நெட் எக்ஸ்புளோரர் தொகுப்பில் இன்னும் ஒன்பது (மொத்தம் 21 பக்ஸ்) பலவீனமான இடங்கள் சரி செய்யப்படவில்லை என்ற தகவல் தரப்பட்டுள்ளது.
இதன் பொருள் என்னவென்றால் நம்மைத் திருடும் ஹேக்கர்கள் வர இன்னும் ஒன்பது வழிகள் அடைக்கப்படவில்லை என்பதே. எனவே பயர்பாக்ஸ் அல்லது ஓபரா போன்ற பிரவுசர்களை இன்டர்நெட் எக்ஸ்புளோரருக்குப் பதிலாகப் பயன்படுத்துவது நல்லது. நீங்கள் பயர்பாக்ஸ் பிரவுசர் பயன்படுத்துபவராக இருந்தால் PhishTank site checker என்ற புரோகிராமினை இணைக்கவும். இது போலியான வங்கி தளங்களிலிருந்து உங்களைக் காப்பாற்றும். இந்த தளத்திற்குச் சென்றவுடனேயே உங்களை எச்சரிக்கும்.
எப்போதும் பாஸ்வேர்டினை மிகவும் பாதுகாப்பானதாகவும் அடுத்தவர் கணக்-கிட்டு அறிந்து கொள்ளும் வகையிலும் வைத்துக் கொள்ள வேண்-டாம். பாதுகாப்பான பாஸ்வேர்ட் வைத்துக் கொள்வது எப்படி என்று இந்த இதழில் இன்னொரு இடத்தில் வந்துள்ள குறிப்புகளைப் படிக்கவும்.
பணம் மாற்றும் போது…
வங்கிக் கணக்கில் இன்டர்நெட் மூலம் பணம் அடுத்தவர் அக்கவுண்ட்-டிற்கு மாற்றுகையில் மிகவும் கவனமாக அந்த அக்கவுண்ட் எண்ணை டைப் செய்திட வேண்டும். தவறுதலாக ஏதே-னும் ஒரு எண்ணை டைப் செய்துவிட்டால், அப்படி ஒரு எண்ணில் இன்னொரு அக்கவுண்ட் இருந்தால் நிச்சயம் உங்கள் பணத்தைத் திரும்பப் பெற முடியாது. வங்கியும் பொறுப்பேற்காது. அந்த அக்கவுண்ட் கொண்டவர் தன் மன சாட்சிக்குப் பயந்து திருப்பித்தந்தால்தான் உண்டு. எனவே எந்த அவசரம் என்றாலும் அதிகக் கவனம் கொள்வது நல்லது. தேதி, அக்கவுண்ட் எண், பணம் எவ்வளவு என்பதை நுணுக்க-மாகப் பார்த்துக் கையாள்வது நல்லது.
எந்த நிலையிலும் பொதுமக்களுக்கான இன்டர்நெட் மையங்களில் உங்கள் பேங்க் அக்கவுண்டினைக் கையாள வேண்டாம். இது நடு ரோட்டில் இருந்து உங்கள் வங்கிக் கணக்கின் பாஸ்வேர்டைச் சத்தமாகக் கூறுவதற்கு ஒப்பாகும். எனவே எந்நிலையிலும் இந்த பழக்கத்தை மேற்கொள்ள வேண்டாம். வெளியூர் சென்றாலும் அந்த வங்கியின் கிளைக்குச் சென்று நிதி பரிமாற்றத்தை மேற்கொள்ளும் பழக்கத்தைக் கொள்ளுங்கள். அல்லது இப்போது மொபைல் போனில் இந்த வசதி கிடைத்துள்ளது. உங்கள் மொபைல் போன் மூலம் பணத்தைக் கையாளலாம்.
தகவல்: கார்த்தி
Monday, December 15, 2008
Friday, December 12, 2008
இந்திய அரசியல் நிலை- ஒரு கண்ணோட்டம்
அரசியல்'
அது ஒரு சாக்கடை.
அது ஒரு பிணம்தின்னும் கழுகுக்கூட்டம்.
அது ஒரு நாய்கள் (ம) நரிகளின் கூடாரம்.
அது ஒரு வெட்டிப்பேச்சு பேசுவோர் மன்றம்.
அது ஒரு மக்களை மாக்களாக்கும் முயற்சியின் வெற்றி.
அது தனக்குத்தானே குழிதோண்டிக் கொள்ளும் முயற்சி.
மனசாட்சியை விற்றவர்களுக்கு முதலிடம் அளிக்கப்படுமிடம்.
................இப்படி எத்தனை எத்தனையோ.
இத்தகைய நிலை ஏன் உருவாயிற்று? யார் இதற்குக் காரணம்? அனைவருக்கும் தெளிவாக தெரிந்ததுதான், அரசியல்வாதிகள் என்று.
'அரசியல்வாதிகள்', இவர்கள்தான், எத்தனை புத்திசாலிகள்; இவர்களின் திறமையை நிச்சயம் பாராட்டித்தான் தீர வேண்டும். எத்தனை கோடி மக்களானாலும் சரி, அத்துணை பேரையும் மடையர்களாக்கி தாம் நினைத்தை சாதித்துக் கொள்ளும் இவர்களை, பாராட்டித்தானே தீர வேண்டும். மக்களின் மறதியை, அவர்களுடய இயலாமையை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளும் இவர்கள், தேர்தல் நேரங்களில் அள்ளிவீசும் வாக்குறுதிகள்தான் எத்தனை!? அத்தனை வாக்குறுதிகளையும் இவர்கள் நிறைவேற்றியிருந்தால் இன்றைய இந்தியாவின் மக்கள்தொகையில் 40% பேர் நிலவுக்கு குடிபெயர்ந்திருப்பர்!!!!!!!!!!!!!!!!???????????
மன்னராட்சி காலம் :
இக்காலகட்டத்தில் இந்தியாவின் அரசியல் நிலை எப்படி இருந்தது? மக்களின் நிலையென்ன? நாட்டின் நிலையென்ன? மக்களின் வாழ்க்கை முறையில் முன்னேற்றமிருந்ததா? உறுதியாக மக்களின் வாழ்க்கைமுறை அர்த்தமுள்ளதாக வும், முன்னேற்றப்பாதையாகவும்தான் இருந்தது. அவரவர் பண்பாடு, சம்பிரதாயம், வழிமுறை ஆகியவற்றிற்கு சரியான அங்கிகாரம் பெரும்பாலான மன்னர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, கிடைத்தது. அவரவர் தொழிலை, அவரவர் சிரமேற் கொண்டு செய்தனர். ஆனால், மன்னர்களின் நடவடிக்கைகள்தான், திருப்திகரமானதாக இல்லை.
சிலரின் தன்னிச்சையான, எதேச்சதிகாரபோக்கில் செயல்படும்தன்மை மக்களை கொடுமைப்படித்தியது. சிலரின் நாடுபிடிக்கும் ஆசையினால், மக்களின் அமைதி பாதிக்கப்பட்டதோடில்லாமல், மக்களில் பெரும்பான்மையினோர் போரில் மாண்டனர். சிலரின் சுகபோக வாழ்க்கையினால், நிர்வாகத்தில் பல ஊழல்கள் நடைபெற்றன. ஒரு சிலர் மட்டும், ஒரு சிலர் குடும்பங்கள் மட்டும் என்றும் மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் திளைத்துக்கொண்டுதான் இருந்தது. அவர்கள் மட்டும் ஏகபோக வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர். மற்றவர்களை கொத்தடிமைகளாக நடத்தினர். இத்தகைய குறைகள் இருந்தாலும், இன்றைய நிலையை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும்போது, அது பொற்காலம்தான் (குறிப்பாக தமிழ்நாட்டிற்கு). மக்களிடம் வரிவசூல் செய்யும் விதமும், அதனை மக்களுக்காகவே செலவிடும் முறையும், இன்றைய அரசியல்வாதிகளுக்கு வேப்பங்காயாகத்தான் இருக்கும்.
எத்தனைதான் சிறப்புகள் இருந்தாலும், சிலபல குறைகள் இருந்தாலும், "மக்களனைவரும் சமம்" என்கிற கண்ணோட்டத்தில் மன்னராட்சி என்பது சாத்தியப்படாது. 'ஒருவரின் குடும்பம் மட்டும் ஆட்சி செய்வது' என்பது மற்றவர்களை முட்டாளாக மதிக்கும் செயல். எனவே மன்னராட்சி நடைமுறைக்கு உதவாது.சுதந்திரத்திற்கு முன் :
மன்னர்கள், தம் ஆட்சியை படிப்படியாக ஆங்கிலேயரிடம் இழந்து கொண்டிருந்த காலம். இந்தியா சிறிது சிறிதாக அடிமைத்தனத்தில் மூழ்கி, ஒருநாள் முழுவதுமாக மூழ்கிய காலம். சிப்பாய்கலகத்திற்குப் பிறகு தான் இந்தியாவின் விடுதலை விரும்பிகளின் எண்ணிக்கை நாளுக்குநாள் உயரத் தொடங்கியது. 'வெள்ளையரின் சுரண்டலை, ஏகாதிபத்தியத்தை அடியோடு வேரறுக்க வேண்டும்' என்ற எண்ணம் அனைவருடத்திலும் மேலோங்கியது. மிதவாதிகளும், தீவிரவாதிகளும் தத்தம் பாணியில் அறப்போராட்டங்களில் ஈடுபடத்தொடங்கினர். இந்தியாவின் விடுதலை மட்டும்தான் அனைவரின்( சில விதிவிலக்குகளை மன்னிப்போம்) குறிக்கோளாக இருந்தது. ஆங்கிலேயருக்கோ, இந்தியாவில் கிடைக்கும் வருமானம்தான் குறிக்கோளாக இருந்தது. அதற்காக, அவர்கள் எதனையும் செய்யத்தயாராக இருந்தனர். பல நன்மைகளையும் செய்தனர் (இன்றை நிலையை ஒப்பிடும்போது).
அந்நியர் ஆட்சி :
"அந்நியர் ஆட்சியை ஏற்றுக்கொண்டால் நம்மிடம் மனிதத்தன்மையும், தன்மான உணர்வும் இல்லை என்பதாகத்தான் பொருளாகும். நமது திறமையின்மைக்கும், பலவீனத்திற்கும் நாமே ஒப்புதல் அளித்ததாகிவிடும். அந்நியர் ஆட்சியையும், அவர்களுடைய பாதுகாப்பையும் நாம் ஏற்றுக்கொண்டால் கொத்தடிமை களாக மாற நாம் தயார் என்றுதான் பொருளாகும்" -என்ற நிதர்சனமான உண்மையை அனைத்து தரப்பினரையும் அடையச்செய்தன பல புரட்சி இயக்கங்கள்.
அரசியலில் ஈடுபட்டிருந்த அத்துணை பேரும் பொதுநலமாக நடந்து கொண்டனர் (ஒருவரை தவிர்த்து). "நாடு விடுதலையடைய வேண்டும், நாம் அனைவரும் சுதந்திரக் காற்றை சுவாசித்திட வேண்டும், இந்தியா முன்னேற வேண்டும்" என்பதுதான் அவர்களின் உயிர்மூச்சாக இருந்தது. இதனில் முக்கியமாக, தனியாக அடிக்கோடிட்டு குறிப்பிடவேண்டியச் செய்தி, சுதந்திர வேட்கையில், இளைஞர்களின் பங்கு எவ்வாறிருந்தது என்பதுதான்.
சுதந்திர வேட்கையில் இளைஞர்களின் பங்கு :
எத்துணை, எத்துணை இளைஞர்கள், நாட்டுக்காக, நாட்டு மக்களுக்காக தம் இன்னுயிரை அர்ப்பணித்தது. அவர்களனைவரும் தான் 'இந்தியாவின் தூண்கள்'. அவர்களால்தான் இந்தியா இத்தகைய நிலையிலாவதுள்ளது. ஆண்டு அனுபவித்த பிறகு செய்யும் தியாகத்தைவிட, இளமையிலேயே, அனைத்து இன்பங்களையும் துறந்து, 'நாட்டின் விடுதலையே' உயிர்மூச்சாக கொண்டு, நாட்டிற்காகவே உழைத்த, வாழ்ந்த, வீழ்ந்த இளைஞர்கள்தான் உண்மைத் தியாகிகள். உரக்கச் சொல்லுகிறேன் இளைஞர்கள்தான் உண்மைத்தியாகிகள்.
இன்னொன்றையும் குறிப்பிட்டேயாக வேண்டும். அது, அனைத்து இளைஞர்களிடமும் காணப்பட்ட அரசியல் பற்றிய விழிப்புணர்வு. அதுவும் தெளிவான கண்ணோட்டத்துடன் கூடிய விழிப்புணர்வு. நாட்டில் நடக்கும் அனைத்து செய்திகளையும் அவர்கள் அறிந்துருந்தனர். அனைத்து அரசியல்வாதிகளைப் பற்றிய முழுத்தகவல் அவர்களுக்கு தெரிந்திருந்தது. நன்மை, தீமைகளை நடுநிலையாக அலசி ஆராய்ந்தனர். தீங்கு விளைவிக்கும் நடவடிக்கைகளை முற்றிலுமாக எதிர்த்தனர். அதற்குக் காரணமானவர்களையும் கடுமையாக தண்டித்தனர். நாட்டின் முதுகெலும்பே தாங்கள் தான் என்பதை தெளிவாக உணர்ந்திருந்தனர். அதற்கேற்ற படி திறம்பட செயல்பட்டனர். நாட்டின் வளர்ச்சியில் பெரும்பங்கு வகிப்பது தாங்கள் தான் என்பதையும் அறிந்திருந்த அவர்கள் அரசியலில்
முக்கியத்துவம் பெற்றனர்.
சுதந்திரத்திற்குப் பின் :
இந்தியா சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்கத் தொடங்கியது. அன்று, அரசியலில் ஈடுபட்டிருந்த அரசியல் தலைவர்கள் ஆட்சிப்பீடத்தில் அமர்ந்தனர். மூத்தவர்கள், அனுபவமுள்ளவர்கள் என்ற அடிப்படையில் இளைஞர்கள் அவர்களுக்கு வழிவிட்டனர் துரதிருஷ்டவசமாக. "வயதில் மூத்தவர்களூக்குத்தான் அனுபவம் இருக்கும், அவர்களால்தான் திறமையாக ஆட்சி செய்திட முடியும், அனைத்து சூழ்நிலைகளிலும் நிலைதடுமாறாமல் ஆட்சிசெய்வர்" என்ற பேச்சுக்கள் எல்லாம் மண்ணோடு மண்ணாகிவிட்டது. நாடு நத்தை வேகத்தில் முன்னேறிக் கொண்டிருக்க சில தலைவர்கள் வாரிசு அரசியலை உருவாக்குவதிலும், சொத்து சேர்ப்பதிலும் முனைப்புடன் இருந்துவிட்டனர். இவர்களுடைய ஒட்டுமொத்த அனுபவமும், திறமையும் மக்களின் பணத்தை சூறையாடுவதற்கே பெரிதும் பயன்பட்டது, (பயன்படுகிறது).
இத்தகைய சூழ்நிலையிலும் இளைஞர்களின் பங்கு குறிப்பிடும்படியாகவே இருந்தது (1960-1980 களில்). அவ்வப்போது நாட்டுக்கு எதிராக போராட்டங்கள் நடத்தி தம்முடைய எதிர்ப்பை காட்டி வந்த இவர்கள் மெல்ல அரசியலில் முக்கிய இடத்தைப் பிடித்தனர். ஆனால், இவர்களோ நாட்டின் முன்னேற்றத்தை குப்பையில் போட்டுவிட்டு, தம்முடைய முன்னேற்றத்தில் கண்ணுங்கருத்தமாக இருக்கின்றனர். ஒரு காலகட்டத்தில் மிகவும் ஏழையாக இருந்த இவர்கள், இன்று இந்தியாவையே விலைக்கு வாங்கும் அளவுக்கு பெரும் பணக்காரகளாக மாறியுள்ளனர். எங்கிருந்து வந்தது இவர்களுக்கு அத்துணை பணம்? ஈசன்தான் அறிவான்.
கோஷ்டிப்பூசலையும், ஜாதிக்கலவரங்களையும் தமக்கு சாதகமாக தூண்டிவிட்டு, நாட்டுக்கு குந்தகம் விளைவித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஒருவரைப்பற்றியொருவர் கீழ்த்தரமாக விமர்சிப்பதும், அவருக்கு எதிராக சதிசெய்வதும்தான் "இவர்களின் பெரும்பான்மையான பணி. நாடு சுதந்திரமடைந்து இத்துணை ஆண்டுகள் ஆகியும், மக்களின் வாழ்க்கை முறையில் எந்தவித மாற்றமும், முன்னேற்றமும் இல்லையே" என்று சிந்திக்க வேண்டிய இவர்கள், இத்தணை ஆண்டுகால ஆட்சியில் நான் சேர்த்த சொத்துக்கள் இவ்வளவுதானா? என்று வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றனர்.
courtesy : © TAMILCAFE. அனைத்து உரிமைகளும் பாதுகாக்கப்பட்டவை / IP கொள்கை
http://tamilcafe.net/0805/04/indianPolitics.html
அது ஒரு சாக்கடை.
அது ஒரு பிணம்தின்னும் கழுகுக்கூட்டம்.
அது ஒரு நாய்கள் (ம) நரிகளின் கூடாரம்.
அது ஒரு வெட்டிப்பேச்சு பேசுவோர் மன்றம்.
அது ஒரு மக்களை மாக்களாக்கும் முயற்சியின் வெற்றி.
அது தனக்குத்தானே குழிதோண்டிக் கொள்ளும் முயற்சி.
மனசாட்சியை விற்றவர்களுக்கு முதலிடம் அளிக்கப்படுமிடம்.
................இப்படி எத்தனை எத்தனையோ.
இத்தகைய நிலை ஏன் உருவாயிற்று? யார் இதற்குக் காரணம்? அனைவருக்கும் தெளிவாக தெரிந்ததுதான், அரசியல்வாதிகள் என்று.
'அரசியல்வாதிகள்', இவர்கள்தான், எத்தனை புத்திசாலிகள்; இவர்களின் திறமையை நிச்சயம் பாராட்டித்தான் தீர வேண்டும். எத்தனை கோடி மக்களானாலும் சரி, அத்துணை பேரையும் மடையர்களாக்கி தாம் நினைத்தை சாதித்துக் கொள்ளும் இவர்களை, பாராட்டித்தானே தீர வேண்டும். மக்களின் மறதியை, அவர்களுடய இயலாமையை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளும் இவர்கள், தேர்தல் நேரங்களில் அள்ளிவீசும் வாக்குறுதிகள்தான் எத்தனை!? அத்தனை வாக்குறுதிகளையும் இவர்கள் நிறைவேற்றியிருந்தால் இன்றைய இந்தியாவின் மக்கள்தொகையில் 40% பேர் நிலவுக்கு குடிபெயர்ந்திருப்பர்!!!!!!!!!!!!!!!!???????????
மன்னராட்சி காலம் :
இக்காலகட்டத்தில் இந்தியாவின் அரசியல் நிலை எப்படி இருந்தது? மக்களின் நிலையென்ன? நாட்டின் நிலையென்ன? மக்களின் வாழ்க்கை முறையில் முன்னேற்றமிருந்ததா? உறுதியாக மக்களின் வாழ்க்கைமுறை அர்த்தமுள்ளதாக வும், முன்னேற்றப்பாதையாகவும்தான் இருந்தது. அவரவர் பண்பாடு, சம்பிரதாயம், வழிமுறை ஆகியவற்றிற்கு சரியான அங்கிகாரம் பெரும்பாலான மன்னர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, கிடைத்தது. அவரவர் தொழிலை, அவரவர் சிரமேற் கொண்டு செய்தனர். ஆனால், மன்னர்களின் நடவடிக்கைகள்தான், திருப்திகரமானதாக இல்லை.
சிலரின் தன்னிச்சையான, எதேச்சதிகாரபோக்கில் செயல்படும்தன்மை மக்களை கொடுமைப்படித்தியது. சிலரின் நாடுபிடிக்கும் ஆசையினால், மக்களின் அமைதி பாதிக்கப்பட்டதோடில்லாமல், மக்களில் பெரும்பான்மையினோர் போரில் மாண்டனர். சிலரின் சுகபோக வாழ்க்கையினால், நிர்வாகத்தில் பல ஊழல்கள் நடைபெற்றன. ஒரு சிலர் மட்டும், ஒரு சிலர் குடும்பங்கள் மட்டும் என்றும் மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் திளைத்துக்கொண்டுதான் இருந்தது. அவர்கள் மட்டும் ஏகபோக வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர். மற்றவர்களை கொத்தடிமைகளாக நடத்தினர். இத்தகைய குறைகள் இருந்தாலும், இன்றைய நிலையை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும்போது, அது பொற்காலம்தான் (குறிப்பாக தமிழ்நாட்டிற்கு). மக்களிடம் வரிவசூல் செய்யும் விதமும், அதனை மக்களுக்காகவே செலவிடும் முறையும், இன்றைய அரசியல்வாதிகளுக்கு வேப்பங்காயாகத்தான் இருக்கும்.
எத்தனைதான் சிறப்புகள் இருந்தாலும், சிலபல குறைகள் இருந்தாலும், "மக்களனைவரும் சமம்" என்கிற கண்ணோட்டத்தில் மன்னராட்சி என்பது சாத்தியப்படாது. 'ஒருவரின் குடும்பம் மட்டும் ஆட்சி செய்வது' என்பது மற்றவர்களை முட்டாளாக மதிக்கும் செயல். எனவே மன்னராட்சி நடைமுறைக்கு உதவாது.சுதந்திரத்திற்கு முன் :
மன்னர்கள், தம் ஆட்சியை படிப்படியாக ஆங்கிலேயரிடம் இழந்து கொண்டிருந்த காலம். இந்தியா சிறிது சிறிதாக அடிமைத்தனத்தில் மூழ்கி, ஒருநாள் முழுவதுமாக மூழ்கிய காலம். சிப்பாய்கலகத்திற்குப் பிறகு தான் இந்தியாவின் விடுதலை விரும்பிகளின் எண்ணிக்கை நாளுக்குநாள் உயரத் தொடங்கியது. 'வெள்ளையரின் சுரண்டலை, ஏகாதிபத்தியத்தை அடியோடு வேரறுக்க வேண்டும்' என்ற எண்ணம் அனைவருடத்திலும் மேலோங்கியது. மிதவாதிகளும், தீவிரவாதிகளும் தத்தம் பாணியில் அறப்போராட்டங்களில் ஈடுபடத்தொடங்கினர். இந்தியாவின் விடுதலை மட்டும்தான் அனைவரின்( சில விதிவிலக்குகளை மன்னிப்போம்) குறிக்கோளாக இருந்தது. ஆங்கிலேயருக்கோ, இந்தியாவில் கிடைக்கும் வருமானம்தான் குறிக்கோளாக இருந்தது. அதற்காக, அவர்கள் எதனையும் செய்யத்தயாராக இருந்தனர். பல நன்மைகளையும் செய்தனர் (இன்றை நிலையை ஒப்பிடும்போது).
அந்நியர் ஆட்சி :
"அந்நியர் ஆட்சியை ஏற்றுக்கொண்டால் நம்மிடம் மனிதத்தன்மையும், தன்மான உணர்வும் இல்லை என்பதாகத்தான் பொருளாகும். நமது திறமையின்மைக்கும், பலவீனத்திற்கும் நாமே ஒப்புதல் அளித்ததாகிவிடும். அந்நியர் ஆட்சியையும், அவர்களுடைய பாதுகாப்பையும் நாம் ஏற்றுக்கொண்டால் கொத்தடிமை களாக மாற நாம் தயார் என்றுதான் பொருளாகும்" -என்ற நிதர்சனமான உண்மையை அனைத்து தரப்பினரையும் அடையச்செய்தன பல புரட்சி இயக்கங்கள்.
அரசியலில் ஈடுபட்டிருந்த அத்துணை பேரும் பொதுநலமாக நடந்து கொண்டனர் (ஒருவரை தவிர்த்து). "நாடு விடுதலையடைய வேண்டும், நாம் அனைவரும் சுதந்திரக் காற்றை சுவாசித்திட வேண்டும், இந்தியா முன்னேற வேண்டும்" என்பதுதான் அவர்களின் உயிர்மூச்சாக இருந்தது. இதனில் முக்கியமாக, தனியாக அடிக்கோடிட்டு குறிப்பிடவேண்டியச் செய்தி, சுதந்திர வேட்கையில், இளைஞர்களின் பங்கு எவ்வாறிருந்தது என்பதுதான்.
சுதந்திர வேட்கையில் இளைஞர்களின் பங்கு :
எத்துணை, எத்துணை இளைஞர்கள், நாட்டுக்காக, நாட்டு மக்களுக்காக தம் இன்னுயிரை அர்ப்பணித்தது. அவர்களனைவரும் தான் 'இந்தியாவின் தூண்கள்'. அவர்களால்தான் இந்தியா இத்தகைய நிலையிலாவதுள்ளது. ஆண்டு அனுபவித்த பிறகு செய்யும் தியாகத்தைவிட, இளமையிலேயே, அனைத்து இன்பங்களையும் துறந்து, 'நாட்டின் விடுதலையே' உயிர்மூச்சாக கொண்டு, நாட்டிற்காகவே உழைத்த, வாழ்ந்த, வீழ்ந்த இளைஞர்கள்தான் உண்மைத் தியாகிகள். உரக்கச் சொல்லுகிறேன் இளைஞர்கள்தான் உண்மைத்தியாகிகள்.
இன்னொன்றையும் குறிப்பிட்டேயாக வேண்டும். அது, அனைத்து இளைஞர்களிடமும் காணப்பட்ட அரசியல் பற்றிய விழிப்புணர்வு. அதுவும் தெளிவான கண்ணோட்டத்துடன் கூடிய விழிப்புணர்வு. நாட்டில் நடக்கும் அனைத்து செய்திகளையும் அவர்கள் அறிந்துருந்தனர். அனைத்து அரசியல்வாதிகளைப் பற்றிய முழுத்தகவல் அவர்களுக்கு தெரிந்திருந்தது. நன்மை, தீமைகளை நடுநிலையாக அலசி ஆராய்ந்தனர். தீங்கு விளைவிக்கும் நடவடிக்கைகளை முற்றிலுமாக எதிர்த்தனர். அதற்குக் காரணமானவர்களையும் கடுமையாக தண்டித்தனர். நாட்டின் முதுகெலும்பே தாங்கள் தான் என்பதை தெளிவாக உணர்ந்திருந்தனர். அதற்கேற்ற படி திறம்பட செயல்பட்டனர். நாட்டின் வளர்ச்சியில் பெரும்பங்கு வகிப்பது தாங்கள் தான் என்பதையும் அறிந்திருந்த அவர்கள் அரசியலில்
முக்கியத்துவம் பெற்றனர்.
சுதந்திரத்திற்குப் பின் :
இந்தியா சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்கத் தொடங்கியது. அன்று, அரசியலில் ஈடுபட்டிருந்த அரசியல் தலைவர்கள் ஆட்சிப்பீடத்தில் அமர்ந்தனர். மூத்தவர்கள், அனுபவமுள்ளவர்கள் என்ற அடிப்படையில் இளைஞர்கள் அவர்களுக்கு வழிவிட்டனர் துரதிருஷ்டவசமாக. "வயதில் மூத்தவர்களூக்குத்தான் அனுபவம் இருக்கும், அவர்களால்தான் திறமையாக ஆட்சி செய்திட முடியும், அனைத்து சூழ்நிலைகளிலும் நிலைதடுமாறாமல் ஆட்சிசெய்வர்" என்ற பேச்சுக்கள் எல்லாம் மண்ணோடு மண்ணாகிவிட்டது. நாடு நத்தை வேகத்தில் முன்னேறிக் கொண்டிருக்க சில தலைவர்கள் வாரிசு அரசியலை உருவாக்குவதிலும், சொத்து சேர்ப்பதிலும் முனைப்புடன் இருந்துவிட்டனர். இவர்களுடைய ஒட்டுமொத்த அனுபவமும், திறமையும் மக்களின் பணத்தை சூறையாடுவதற்கே பெரிதும் பயன்பட்டது, (பயன்படுகிறது).
இத்தகைய சூழ்நிலையிலும் இளைஞர்களின் பங்கு குறிப்பிடும்படியாகவே இருந்தது (1960-1980 களில்). அவ்வப்போது நாட்டுக்கு எதிராக போராட்டங்கள் நடத்தி தம்முடைய எதிர்ப்பை காட்டி வந்த இவர்கள் மெல்ல அரசியலில் முக்கிய இடத்தைப் பிடித்தனர். ஆனால், இவர்களோ நாட்டின் முன்னேற்றத்தை குப்பையில் போட்டுவிட்டு, தம்முடைய முன்னேற்றத்தில் கண்ணுங்கருத்தமாக இருக்கின்றனர். ஒரு காலகட்டத்தில் மிகவும் ஏழையாக இருந்த இவர்கள், இன்று இந்தியாவையே விலைக்கு வாங்கும் அளவுக்கு பெரும் பணக்காரகளாக மாறியுள்ளனர். எங்கிருந்து வந்தது இவர்களுக்கு அத்துணை பணம்? ஈசன்தான் அறிவான்.
கோஷ்டிப்பூசலையும், ஜாதிக்கலவரங்களையும் தமக்கு சாதகமாக தூண்டிவிட்டு, நாட்டுக்கு குந்தகம் விளைவித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஒருவரைப்பற்றியொருவர் கீழ்த்தரமாக விமர்சிப்பதும், அவருக்கு எதிராக சதிசெய்வதும்தான் "இவர்களின் பெரும்பான்மையான பணி. நாடு சுதந்திரமடைந்து இத்துணை ஆண்டுகள் ஆகியும், மக்களின் வாழ்க்கை முறையில் எந்தவித மாற்றமும், முன்னேற்றமும் இல்லையே" என்று சிந்திக்க வேண்டிய இவர்கள், இத்தணை ஆண்டுகால ஆட்சியில் நான் சேர்த்த சொத்துக்கள் இவ்வளவுதானா? என்று வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றனர்.
courtesy : © TAMILCAFE. அனைத்து உரிமைகளும் பாதுகாக்கப்பட்டவை / IP கொள்கை
http://tamilcafe.net/0805/04/indianPolitics.html
Saturday, December 6, 2008
இந்திய முஸ்லீம் நண்பர்களுக்கு ஒரு வேண்டுகோள்
முதலில் இந்த செய்தியை படிங்க !
மாநிலம் முழுவதும் தடையை மீறி இன்று ரெயில் மறியல் செய்ய முயன்ற தமுமுகவினர் பலர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
பாபர் மசூதி இடிப்பு நினைவு தினம் இன்று அனுசரிக்கப்பட்டது. அது இடிக்கப்பட்ட இடத்திலேயே மீண்டும் கட்டித்தரப்பட வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தி மாநிலம் முழுவதும் இன்று தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்ற கழகம் சார்பில் ரெயில் மறியல் போராட்டம் நடைபெற்றது.
சென்னை எழும்பூரில் அதன் தலைவர் ஜவாஹிருல்லா தலைமையில் இந்த போராட்டம் நடைபெற்றது. இதற்கு அனுமதி இல்லை என்பதால் மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 500 பேரையும் போலீசார் கைது செய்தனர்.
மேலும் சென்ட்ரலில் மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 300 தமுமுக வினரையும், சைதாப்பேட்டையில் தவ்கீத் ஜமாத் தலைவர் ஜெய்னுலாபுதீன் தலைமையில் ஊர்வலமாக சென்று மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 1500 பேரையும் போலீசார் தடுத்து நிறுத்தி கைது செய்தனர்.
இதேபோல விழுப்புரம், கோவை உள்ளிட்ட தமிழகத்தின் அனைத்து மாவட்டங்களிலும் தடையை மீறி ரெயில் மறியலில் ஈடுபட முயன்ற ஏராளமான தமுமுகவினர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
Courtesy :http://nigazhvugal.com
இன்று நாடு திவிரவதிகளின் தாக்கு தல் காரணமாக முஸ்லிம்கள் மீது மன வருத்தத்தில் இருக்கும் போது ,சில வருடங்களுக்கு முன் நடைந்த பாபர் மசூதி விவகாரம் மிண்டும் துளிர்விட வைக்கும் நோக்கம் உங்கள்ளுக்கு நல்லது அல்ல நண்பர்களே !
நம் நாட்டிற்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் உள்ள மிகப்பெரிய வித்தியாசம் தெரிய இந்தபதிவினை படயுங்கள்.
Country என்பது புவிப்பரப்பு. நாடு. நிலமும் அதன் எல்லைகளும். அந்த எல்லைகள் மாறலாம், விரியலாம், சுருங்கலாம். Nation என்பது உணர்வால் எழுப்பப்படுவது. தேசம். தேசிய உணர்வால் ஒன்றுபடுத்தப்படும் மக்கள். கலாசாரத்தால், மொழியால், இனத்தால் அல்லது இவை அனைத்தையும் மீறிய ஏதோ ஓர் உணர்வால் ஒன்றுபட்ட அல்லது ஒன்றுபடுத்தப்பட்ட மக்கள் குழுமம்.
அப்படியென்றால் State (அல்லது Nation State) என்பது என்ன? அரசியல் அமைப்பு கொண்ட, இறையாண்மை கொண்ட, ஆட்சி அதிகாரம் கொண்ட, குறிப்பிட்ட புவிப்பரப்பை - நாட்டை - ஆளும் பல்வேறு அங்கங்கள் கொண்ட, குறிப்பிட்ட செயலுக்குப் பொறுப்பு ஏற்றுக்கொள்ளும் குறிப்பிட்ட தலைமையைக் கொண்ட ஓர் அமைப்பு. அரசாங்கம் என்று குறிப்பிடலாம். அரசாங்கம் என்பது நிர்வாக அமைப்பு, முப்படைகள், பாரா-மிலிட்டரி, காவல்துறை, உளவுத்துறைகள், நீதிமன்றம், சுங்கம், வரி அமைப்பு என ஒன்றுவிடாமல் அனைத்தையும் சேர்த்தது.
பிரிட்டன் என்னும் நாடு மூன்று தேசிய இனங்களைக் கொண்டதாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. இங்கிலாந்து, வேல்ஸ், ஸ்காட்லாந்து மக்கள் தனித்தனி தேசியக் கொடிகளை வைத்துள்ளனர். சர்வதேச விளையாட்டுகளில் தனித்தனி அணிகளை அனுப்புகின்றனர். ஒலிம்பிக்ஸ் போட்டியில் சேர்ந்த ஒரே அணியை அனுப்புகின்றனர். ஆனால் இவர்களுக்கு ஒரேயோர் அரசாங்கம்தான் உள்ளது.
பாலஸ்தீன மக்கள், ஒரு தேசமாக உணர்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களுக்கு என்று தனி நாடு இப்போதைக்குக் கிடையாது. போராட்டம் செய்யும் ஈழத்தமிழர்கள், தங்களைத் தனி தேசமாக நினைக்கிறார்கள். இன்னும் தனி நாடு கிடைக்கவில்லை.
பாகிஸ்தான் ஒரு குறிப்பிட்ட புவிப்பரப்பை உடையது. ஆனால் அங்கு வாழும் மக்களுக்கு ஒருங்கமைந்த தேசிய உணர்வு இருக்கிறதா என்பது சந்தேகமே. அத்துடன் பாகிஸ்தான் சுதந்தரம் பெற்ற அன்றிலிருந்தே இன்றுவரை ஒழுங்காக அமையாத அரசாங்கத்தால், அந்த நாடு எப்போதுமே கொந்தளிப்பில் இருந்துவருகிறது. முஸ்லிம்கள் என்ற ஒரு காரணத்தால் அவர்களுக்கு இடையில் வலுவான தேசிய உணர்வு ஏதும் இல்லை. பஞ்சாபிகள், சிந்திகள், முஹாஜிர்கள் (இந்தியாவிலிருந்து சென்ற உர்தூ பேசுபவர்கள்), பலூச்கள், பஷ்டூன்கள் என்று பிரிந்திருக்கும் இவர்களை இணைப்பது ஒன்றுதான். இந்திய எதிர்ப்பு.
இதுகூட அனைத்து பாகிஸ்தானிகளுக்கும் உள்ளது என்று சொல்லிவிடமுடியாது. எனக்கு பாகிஸ்தானில் பல நண்பர்கள் உள்ளனர். பாகிஸ்தானில் சில நாள்கள் இருந்து, பலரைச் சந்தித்துப் பேசியுள்ளேன். அமெரிக்காவிலும் பிரிட்டனிலும் இருந்தபோது, பாகிஸ்தானியர்களைச் சந்தித்து நிறையப் பேசியுள்ளேன்.
ஆனால், பெரும்பான்மை பாகிஸ்தான் மக்களுக்கு இந்திய எதிர்ப்பு உணர்வு இருக்கவேண்டும் என்பதில்லை. சிலருக்கு இருந்தாலே போதும். அரசியல்வாதிகள், ராணுவ அதிகாரிகள், உளவுத்துறையினர் - இவர்களில் 10 சதவிகிதத்தினருக்கு இந்திய வெறுப்பு இருந்தால் போதும். இவர்களுடன் தீவிரவாத முல்லாக்கள், வேலையில்லாமல் ஏழைமையில் வாடுபவர்கள், காஷ்மீர் போராளிகள் ஆகியோரைச் சேர்த்தால், பயங்கரமான காக்டெயில் உருவாகிறது.
சரி, இதுமட்டும் போதுமா? மேலும் தேவை, தோல்வியுற்ற அரசாங்கம்.
தோல்வியுற்ற அரசாங்கம்தான் தேவை என்றில்லை. பனிப்போர் காலத்தில் அமெரிக்கா, சோவியத் யூனியன் ஆகியவையும் வேறு பல அரசாங்கங்களும், ஒருவர் மற்றவருக்கு இதைத் தாராளமாகச் செய்துள்ளன. ஆனால், இப்போது, பனிப்போர் காலம் முடிந்துவிட்டது. 9/11-க்குப் பிந்தைய காலகட்டம் இது. ஓர் அரசாங்கமே வெளிப்படையாக அடுத்த நாட்டில் பயங்கரவாதச் செயல்களைச் செய்வதை பிற நாடுகளும் ஐ.நா அமைப்பும் ஏற்காது. சாட்சியம் கிடைத்தால், அதனால், பயங்கரவாதச் செயல்களைத் தூண்டிவிட்ட நாட்டுக்கு பலத்த பின்னடைவு ஏற்படும்.
அப்படியும், பாகிஸ்தானியர்களின் கை மும்பை தாக்குதலில் இருப்பதற்குக் காரணம் என்ன?
பாகிஸ்தானில் வலுவான அரசாங்கம் கிடையாது. ஏன் இந்தியா போன்ற, ஓரளவுக்கு ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய அரசாங்க அமைப்புகூடக் கிடையாது. அரசாங்கம், பல்வேறு அமைப்புகளைத் தன்னுடைய முழுக் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கவில்லை. அதனால்தான் பாகிஸ்தானின் அரசாங்கத்தைத் தோல்வியுற்ற அரசாங்க அமைப்பு என்கிறோம்.
மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசு நிர்வாகம், ராணுவம், உளவுத்துறை, பயங்கரவாத அமைப்புகள் ஆகிய இந்த நான்கும் ஒன்றோடு ஒன்று உறவு கொண்டு, ஆனால் ஒன்றுக்கு ஒன்று உட்பட்டதாக இல்லாமல், தன்னிச்சையாகச் செயல்படும் அமைப்புகளாக உள்ளன.
ராணுவம், சட்டப்படி சிவிலியன் நிர்வாகத்தின்கீழ் வருகிறது. ஆனால் எந்த நேரமும் ராணுவம் சிவிலியன் நிர்வாகத்தை டிஸ்மிஸ் செய்து, ஆட்சியைப் பிடிக்கலாம். உளவுத்துறை, சிவிலியன் நிர்வாகத்தின்கீழ் இல்லாமல், ராணுவத்தின்கீழ் வருகிறது. ஆனால் உளவுத்துறை தன்னிச்சைப்படி, தனக்கு வேண்டிய பயங்கரவாதிகளை வளர்க்கிறது. பயங்கரவாதிகள், உளவுத்துறையிடமிருந்து பணம், ஆயுதம், பயிற்சிகளைப் பெறுகிறார்கள். அதே நேரம் தன்னிச்சையாக இந்தியாவிலும் பாகிஸ்தானிலும் பயங்கரவாதச் செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். கட்டுப்படுத்தமுடியாத அரக்கர்களாக விளங்குகிறார்கள்.
இந்தியாமீதான தாக்குதல் என்னும்போது, ஒருவர் மற்றவரைக் கலந்துகொள்ளாமலேயே தாக்குதலில் ஈடுபடுகிறார்கள். இதன் விளைவுகளைப் பற்றி சிறிதும் கவலைப்படாமலேயே. கார்கில் போர் நடந்தபோது, முஷரஃப்பின் பாகிஸ்தான் ராணுவம் சிவிலியன் நிர்வாகத்திடம் சிறிதும் கலந்துகொள்ளாமலேயே இதனைச் செய்திருந்தது. அதேபோல ஐ.எஸ்.ஐயின் பல செயல்கள், பாகிஸ்தான் ராணுவத்திடமோ, சிவிலியன் நிர்வாகத்திடமோ கலந்துகொள்ளாமல் செய்யப்பட்டவை. பயங்கரவாதிகளும் உளவுத்துறையின் ஆசீர்வாதத்துடன், ஆனால் அனுமதி இன்றி, இந்திய மண்ணில் கொடும் செயல்களைச் செய்கின்றனர்.
ஆனால், இதைச் சொல்லியே, non-state actors-தான் இந்தப் பிரச்னைகளுக்கெல்லாம் காரணம் என்று ஜல்லியடித்தே, பாகிஸ்தான் அரசாங்கம், முக்கியமாக அதன் குடியரசுத் தலைவர் ஆசிஃப் அலி சர்தாரி, தப்பிக்க முடியாது.
courtesy:http://thoughtsintamil.blogspot.com
இந்தியா கூறிய அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளையும் பாக். ஒத்துக்கொண்டதாக அமெரிக்கா தெரிவித்துள்ளது. பாக். இல் இருந்து இந்தியா வந்த அமெரிக்காவின் கூட்டுப்படை தளபதிகளின் தலைவர் மைக்கேல் முல்லன் இத்தகவலை இந்திய தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் நாராயணனிடம் தெரிவித்திருக்கிறார்.
முல்லன் பாக். இல் இருந்த பொழுது, பாகிஸ்தானின் ஐஎஸ்ஐ அமைப்பினரும், ராணுவமும் முல்லனிடம் இந்தியா தொடர்ந்து குற்றம் சுமத்தி வந்தால் ஒரு லட்சம் துருப்புகளை ஆப்கான் எல்லையில் இருந்து இந்திய எல்லைக்கு மாற்ற வேண்டி வரும் என்று திட்டவட்டமாக கண்டிப்புடன் தெரிவித்தார்கள் என்று பாக் பத்திரிக்கைகள் பம்மாத்து காட்டின.
ஆனால் உண்மையில் முல்லன், அமெரிக்காவிடம் மும்பை தீவிரவாதத்தில் பாக்கின் பங்கு பற்றிய ஆதாரம் இருப்பதாகவும், அதனை ஒத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியதாகத் தெரிகிறது. இதற்கு இந்த இரண்டு அமைப்பினரும், தாக்குதலில் ஈடுபட்டவர்கள் பாகிஸ்தானியர்கள் எனவும், லஷ்கர் அமைப்பிற்கு தொடர்பிருப்பதை ஒத்துக்கொண்டதாகவும் தெரிகிறது.
பாக் அதிபர், இந்தியாவில் பிடிபட்ட தீவிரவாதி அவர்கள் நாட்டைச் சேர்ந்தவன் என்பதையே ஏற்க மறுத்து அதற்கான ஆதாரத்தை கேட்டதை நினைவுகூறலாம்.
சரி, இந்தியாவை அமெரிக்கா தொடர்ந்து அமைதி காக்க கூறுவதன் காரணம் என்ன? ஏனெனில், ஆப்கானில் இருக்கும் அமெரிக்க துருப்புகள் தங்களது ராணுவ நடவடிக்கைக்கு பாக் எல்லையை உபயோகிக்கின்றன. தற்பொழுது இந்தியா பாக். ஐ நெருக்கினால் பாக் இன் கவனம் இந்தியா பக்கம் திரும்பி இத்தனை வருடங்கள் அமெரிக்காவின் ஆப்கன் உழைப்பு வீணாகிவிடும் என்பதால் அமெரிக்க இந்தியாவிற்கும் பாக்.ற்கும் இடையில் பறக்கிறது. (எலி ஏன் எட்டுமுழ வேட்டி கட்டுதுன்னு பாத்தீங்களா?)மேலும் அமெரிக்கா பத்திரிகையான "தி நியூ யார்க் டைம்ஸ் " இல் வெளியான செய்தியையும் படித்துபாருங்கள்
Panel Fears Use of Unconventional Weapon
Article Tools Sponsored By ERIC SCHMITT
Published: The Newyork Times , Dated: November 30, 2008
WASHINGTON — An independent commission has concluded that terrorists will most likely carry out an attack with biological, nuclear or other unconventional weapons somewhere in the world in the next five years unless the United States and its allies act urgently to prevent that.
In a report to be released this week, the Congressionally mandated panel found that with countries like Iran and North Korea pursuing nuclear weapons programs, and with the risk of poorly secured biological pathogens growing, unconventional threats are fast outpacing the defenses arrayed to confront them.
“America’s margin of safety is shrinking, not growing,” the bipartisan panel concluded.
Prepared before last week’s deadly terrorist attacks in Mumbai — which American officials say were most likely carried out by Pakistani militant groups based in Kashmir — the report also singled out Pakistan as a top security priority for the coming Obama administration.
“Were one to map terrorism and weapons of mass destruction today, all roads would intersect in Pakistan,” the report states, citing the country’s terrorist haven along the border with Afghanistan and its tense relations with nuclear rival India.
“Pakistan is an ally, but there is a grave danger it could also be an unwitting source of a terrorist attack on the United States — possibly with weapons of mass destruction,” the report said.
The report is the result of a six-month study by the Commission on the Prevention of Weapons of Mass Destruction Proliferation and Terrorism, which Congress created last spring in keeping with one of the recommendations of the 9/11 Commission.
The nine-member panel received classified briefings, conducted several site visits, including meetings in Russia, and interviewed more than 250 government and independent experts in several countries.
The New York Times obtained a copy of the report’s 18-page executive summary. Details from draft chapters of the report on the threat of bioterrorism were published Sunday by The Washington Post.
The panel’s 13 recommendations focus on fighting the threat of bioterrorism, including improved bioforensic capabilities, and strengthening international organizations, like the International Atomic Energy Agency, to address the nuclear threat. It also calls for a comprehensive approach for dealing with Pakistan.
Over all, the findings and recommendations seek to serve as a road map for the Obama administration.
“Unless the world community acts decisively and with great urgency, it is more likely than not that a weapon of mass destruction will be used in a terrorist attack somewhere in the world by the end of 2013,” the report states in the opening sentence of the executive summary.
Commission officials said that date is a judgment based on scores of interviews and classified briefings conducted by members of the panel — led by former Senators Bob Graham, Democrat of Florida, and Jim Talent, Republican of Missouri — but does not represent a new formal assessment by the United States intelligence agencies.
Several of the recommendations are not new and have been pursued with varying degrees of success by the Bush administration. On Pakistan, for example, the panel urges the Obama administration to work with Pakistan to eliminate that country’s terrorist havens, secure its nuclear and biological materials, counter extremist ideologies and constrain a “nascent nuclear arms race in Asia.”
But the panel is banking on the fact that some of its Democratic members — including Wendy Sherman, Graham Allison and Tim Roemer— have advised President-elect Barack Obama on national security issues, and could serve in senior positions in his administration.
Ms. Sherman, for instance, is one of two former Clinton administration officials leading the transition team at the State Department for Mr. Obama.
In its wide-ranging findings, the panel faulted the Bush administration for failing to devote the same degree of high-level attention and resources to the threat of a bioterrorist attack as it has to prevent nuclear proliferation and a nuclear attack.
The report calls for conducting a major review of the program to secure dangerous pathogens and tighten oversight of high-containment laboratories.
The commission urges the Obama administration to work to halt the Iranian and North Korean nuclear weapons programs, backing up any diplomatic initiatives with “the credible threat of direct action” — code for military action, a commission official said.
Two weeks ago, the International Atomic Energy Agency reported that Iran had produced roughly enough nuclear material to make, with added purification, a single atom bomb.
The commission also criticized the administration and Congress for not organizing themselves more effectively to combat the threat of unconventional weapons. The report recommended a single White House-level office or individual responsible for directing the nation’s policy to prevent the spread of unconventional weapons and their possible use by terrorists.
Like the 9/11 Commission, this panel called for overhauling the jurisdiction of the Congressional committee that reviews the proliferation of unconventional weapons. “Congressional oversight is dysfunctional,” the report concluded.
Courtesy http://www.nytimes.com/2008/12/01/washington/01bioterror.html?_r=1&ref=world
மாநிலம் முழுவதும் தடையை மீறி இன்று ரெயில் மறியல் செய்ய முயன்ற தமுமுகவினர் பலர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
பாபர் மசூதி இடிப்பு நினைவு தினம் இன்று அனுசரிக்கப்பட்டது. அது இடிக்கப்பட்ட இடத்திலேயே மீண்டும் கட்டித்தரப்பட வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தி மாநிலம் முழுவதும் இன்று தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்ற கழகம் சார்பில் ரெயில் மறியல் போராட்டம் நடைபெற்றது.
சென்னை எழும்பூரில் அதன் தலைவர் ஜவாஹிருல்லா தலைமையில் இந்த போராட்டம் நடைபெற்றது. இதற்கு அனுமதி இல்லை என்பதால் மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 500 பேரையும் போலீசார் கைது செய்தனர்.
மேலும் சென்ட்ரலில் மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 300 தமுமுக வினரையும், சைதாப்பேட்டையில் தவ்கீத் ஜமாத் தலைவர் ஜெய்னுலாபுதீன் தலைமையில் ஊர்வலமாக சென்று மறியல் செய்ய முயன்ற சுமார் 1500 பேரையும் போலீசார் தடுத்து நிறுத்தி கைது செய்தனர்.
இதேபோல விழுப்புரம், கோவை உள்ளிட்ட தமிழகத்தின் அனைத்து மாவட்டங்களிலும் தடையை மீறி ரெயில் மறியலில் ஈடுபட முயன்ற ஏராளமான தமுமுகவினர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
Courtesy :http://nigazhvugal.com
இன்று நாடு திவிரவதிகளின் தாக்கு தல் காரணமாக முஸ்லிம்கள் மீது மன வருத்தத்தில் இருக்கும் போது ,சில வருடங்களுக்கு முன் நடைந்த பாபர் மசூதி விவகாரம் மிண்டும் துளிர்விட வைக்கும் நோக்கம் உங்கள்ளுக்கு நல்லது அல்ல நண்பர்களே !
நம் நாட்டிற்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் உள்ள மிகப்பெரிய வித்தியாசம் தெரிய இந்தபதிவினை படயுங்கள்.
Country என்பது புவிப்பரப்பு. நாடு. நிலமும் அதன் எல்லைகளும். அந்த எல்லைகள் மாறலாம், விரியலாம், சுருங்கலாம். Nation என்பது உணர்வால் எழுப்பப்படுவது. தேசம். தேசிய உணர்வால் ஒன்றுபடுத்தப்படும் மக்கள். கலாசாரத்தால், மொழியால், இனத்தால் அல்லது இவை அனைத்தையும் மீறிய ஏதோ ஓர் உணர்வால் ஒன்றுபட்ட அல்லது ஒன்றுபடுத்தப்பட்ட மக்கள் குழுமம்.
அப்படியென்றால் State (அல்லது Nation State) என்பது என்ன? அரசியல் அமைப்பு கொண்ட, இறையாண்மை கொண்ட, ஆட்சி அதிகாரம் கொண்ட, குறிப்பிட்ட புவிப்பரப்பை - நாட்டை - ஆளும் பல்வேறு அங்கங்கள் கொண்ட, குறிப்பிட்ட செயலுக்குப் பொறுப்பு ஏற்றுக்கொள்ளும் குறிப்பிட்ட தலைமையைக் கொண்ட ஓர் அமைப்பு. அரசாங்கம் என்று குறிப்பிடலாம். அரசாங்கம் என்பது நிர்வாக அமைப்பு, முப்படைகள், பாரா-மிலிட்டரி, காவல்துறை, உளவுத்துறைகள், நீதிமன்றம், சுங்கம், வரி அமைப்பு என ஒன்றுவிடாமல் அனைத்தையும் சேர்த்தது.
பிரிட்டன் என்னும் நாடு மூன்று தேசிய இனங்களைக் கொண்டதாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. இங்கிலாந்து, வேல்ஸ், ஸ்காட்லாந்து மக்கள் தனித்தனி தேசியக் கொடிகளை வைத்துள்ளனர். சர்வதேச விளையாட்டுகளில் தனித்தனி அணிகளை அனுப்புகின்றனர். ஒலிம்பிக்ஸ் போட்டியில் சேர்ந்த ஒரே அணியை அனுப்புகின்றனர். ஆனால் இவர்களுக்கு ஒரேயோர் அரசாங்கம்தான் உள்ளது.
பாலஸ்தீன மக்கள், ஒரு தேசமாக உணர்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களுக்கு என்று தனி நாடு இப்போதைக்குக் கிடையாது. போராட்டம் செய்யும் ஈழத்தமிழர்கள், தங்களைத் தனி தேசமாக நினைக்கிறார்கள். இன்னும் தனி நாடு கிடைக்கவில்லை.
பாகிஸ்தான் ஒரு குறிப்பிட்ட புவிப்பரப்பை உடையது. ஆனால் அங்கு வாழும் மக்களுக்கு ஒருங்கமைந்த தேசிய உணர்வு இருக்கிறதா என்பது சந்தேகமே. அத்துடன் பாகிஸ்தான் சுதந்தரம் பெற்ற அன்றிலிருந்தே இன்றுவரை ஒழுங்காக அமையாத அரசாங்கத்தால், அந்த நாடு எப்போதுமே கொந்தளிப்பில் இருந்துவருகிறது. முஸ்லிம்கள் என்ற ஒரு காரணத்தால் அவர்களுக்கு இடையில் வலுவான தேசிய உணர்வு ஏதும் இல்லை. பஞ்சாபிகள், சிந்திகள், முஹாஜிர்கள் (இந்தியாவிலிருந்து சென்ற உர்தூ பேசுபவர்கள்), பலூச்கள், பஷ்டூன்கள் என்று பிரிந்திருக்கும் இவர்களை இணைப்பது ஒன்றுதான். இந்திய எதிர்ப்பு.
இதுகூட அனைத்து பாகிஸ்தானிகளுக்கும் உள்ளது என்று சொல்லிவிடமுடியாது. எனக்கு பாகிஸ்தானில் பல நண்பர்கள் உள்ளனர். பாகிஸ்தானில் சில நாள்கள் இருந்து, பலரைச் சந்தித்துப் பேசியுள்ளேன். அமெரிக்காவிலும் பிரிட்டனிலும் இருந்தபோது, பாகிஸ்தானியர்களைச் சந்தித்து நிறையப் பேசியுள்ளேன்.
ஆனால், பெரும்பான்மை பாகிஸ்தான் மக்களுக்கு இந்திய எதிர்ப்பு உணர்வு இருக்கவேண்டும் என்பதில்லை. சிலருக்கு இருந்தாலே போதும். அரசியல்வாதிகள், ராணுவ அதிகாரிகள், உளவுத்துறையினர் - இவர்களில் 10 சதவிகிதத்தினருக்கு இந்திய வெறுப்பு இருந்தால் போதும். இவர்களுடன் தீவிரவாத முல்லாக்கள், வேலையில்லாமல் ஏழைமையில் வாடுபவர்கள், காஷ்மீர் போராளிகள் ஆகியோரைச் சேர்த்தால், பயங்கரமான காக்டெயில் உருவாகிறது.
சரி, இதுமட்டும் போதுமா? மேலும் தேவை, தோல்வியுற்ற அரசாங்கம்.
தோல்வியுற்ற அரசாங்கம்தான் தேவை என்றில்லை. பனிப்போர் காலத்தில் அமெரிக்கா, சோவியத் யூனியன் ஆகியவையும் வேறு பல அரசாங்கங்களும், ஒருவர் மற்றவருக்கு இதைத் தாராளமாகச் செய்துள்ளன. ஆனால், இப்போது, பனிப்போர் காலம் முடிந்துவிட்டது. 9/11-க்குப் பிந்தைய காலகட்டம் இது. ஓர் அரசாங்கமே வெளிப்படையாக அடுத்த நாட்டில் பயங்கரவாதச் செயல்களைச் செய்வதை பிற நாடுகளும் ஐ.நா அமைப்பும் ஏற்காது. சாட்சியம் கிடைத்தால், அதனால், பயங்கரவாதச் செயல்களைத் தூண்டிவிட்ட நாட்டுக்கு பலத்த பின்னடைவு ஏற்படும்.
அப்படியும், பாகிஸ்தானியர்களின் கை மும்பை தாக்குதலில் இருப்பதற்குக் காரணம் என்ன?
பாகிஸ்தானில் வலுவான அரசாங்கம் கிடையாது. ஏன் இந்தியா போன்ற, ஓரளவுக்கு ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய அரசாங்க அமைப்புகூடக் கிடையாது. அரசாங்கம், பல்வேறு அமைப்புகளைத் தன்னுடைய முழுக் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கவில்லை. அதனால்தான் பாகிஸ்தானின் அரசாங்கத்தைத் தோல்வியுற்ற அரசாங்க அமைப்பு என்கிறோம்.
மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசு நிர்வாகம், ராணுவம், உளவுத்துறை, பயங்கரவாத அமைப்புகள் ஆகிய இந்த நான்கும் ஒன்றோடு ஒன்று உறவு கொண்டு, ஆனால் ஒன்றுக்கு ஒன்று உட்பட்டதாக இல்லாமல், தன்னிச்சையாகச் செயல்படும் அமைப்புகளாக உள்ளன.
ராணுவம், சட்டப்படி சிவிலியன் நிர்வாகத்தின்கீழ் வருகிறது. ஆனால் எந்த நேரமும் ராணுவம் சிவிலியன் நிர்வாகத்தை டிஸ்மிஸ் செய்து, ஆட்சியைப் பிடிக்கலாம். உளவுத்துறை, சிவிலியன் நிர்வாகத்தின்கீழ் இல்லாமல், ராணுவத்தின்கீழ் வருகிறது. ஆனால் உளவுத்துறை தன்னிச்சைப்படி, தனக்கு வேண்டிய பயங்கரவாதிகளை வளர்க்கிறது. பயங்கரவாதிகள், உளவுத்துறையிடமிருந்து பணம், ஆயுதம், பயிற்சிகளைப் பெறுகிறார்கள். அதே நேரம் தன்னிச்சையாக இந்தியாவிலும் பாகிஸ்தானிலும் பயங்கரவாதச் செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். கட்டுப்படுத்தமுடியாத அரக்கர்களாக விளங்குகிறார்கள்.
இந்தியாமீதான தாக்குதல் என்னும்போது, ஒருவர் மற்றவரைக் கலந்துகொள்ளாமலேயே தாக்குதலில் ஈடுபடுகிறார்கள். இதன் விளைவுகளைப் பற்றி சிறிதும் கவலைப்படாமலேயே. கார்கில் போர் நடந்தபோது, முஷரஃப்பின் பாகிஸ்தான் ராணுவம் சிவிலியன் நிர்வாகத்திடம் சிறிதும் கலந்துகொள்ளாமலேயே இதனைச் செய்திருந்தது. அதேபோல ஐ.எஸ்.ஐயின் பல செயல்கள், பாகிஸ்தான் ராணுவத்திடமோ, சிவிலியன் நிர்வாகத்திடமோ கலந்துகொள்ளாமல் செய்யப்பட்டவை. பயங்கரவாதிகளும் உளவுத்துறையின் ஆசீர்வாதத்துடன், ஆனால் அனுமதி இன்றி, இந்திய மண்ணில் கொடும் செயல்களைச் செய்கின்றனர்.
ஆனால், இதைச் சொல்லியே, non-state actors-தான் இந்தப் பிரச்னைகளுக்கெல்லாம் காரணம் என்று ஜல்லியடித்தே, பாகிஸ்தான் அரசாங்கம், முக்கியமாக அதன் குடியரசுத் தலைவர் ஆசிஃப் அலி சர்தாரி, தப்பிக்க முடியாது.
courtesy:http://thoughtsintamil.blogspot.com
இந்தியா கூறிய அனைத்து குற்றச்சாட்டுகளையும் பாக். ஒத்துக்கொண்டதாக அமெரிக்கா தெரிவித்துள்ளது. பாக். இல் இருந்து இந்தியா வந்த அமெரிக்காவின் கூட்டுப்படை தளபதிகளின் தலைவர் மைக்கேல் முல்லன் இத்தகவலை இந்திய தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் நாராயணனிடம் தெரிவித்திருக்கிறார்.
முல்லன் பாக். இல் இருந்த பொழுது, பாகிஸ்தானின் ஐஎஸ்ஐ அமைப்பினரும், ராணுவமும் முல்லனிடம் இந்தியா தொடர்ந்து குற்றம் சுமத்தி வந்தால் ஒரு லட்சம் துருப்புகளை ஆப்கான் எல்லையில் இருந்து இந்திய எல்லைக்கு மாற்ற வேண்டி வரும் என்று திட்டவட்டமாக கண்டிப்புடன் தெரிவித்தார்கள் என்று பாக் பத்திரிக்கைகள் பம்மாத்து காட்டின.
ஆனால் உண்மையில் முல்லன், அமெரிக்காவிடம் மும்பை தீவிரவாதத்தில் பாக்கின் பங்கு பற்றிய ஆதாரம் இருப்பதாகவும், அதனை ஒத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியதாகத் தெரிகிறது. இதற்கு இந்த இரண்டு அமைப்பினரும், தாக்குதலில் ஈடுபட்டவர்கள் பாகிஸ்தானியர்கள் எனவும், லஷ்கர் அமைப்பிற்கு தொடர்பிருப்பதை ஒத்துக்கொண்டதாகவும் தெரிகிறது.
பாக் அதிபர், இந்தியாவில் பிடிபட்ட தீவிரவாதி அவர்கள் நாட்டைச் சேர்ந்தவன் என்பதையே ஏற்க மறுத்து அதற்கான ஆதாரத்தை கேட்டதை நினைவுகூறலாம்.
சரி, இந்தியாவை அமெரிக்கா தொடர்ந்து அமைதி காக்க கூறுவதன் காரணம் என்ன? ஏனெனில், ஆப்கானில் இருக்கும் அமெரிக்க துருப்புகள் தங்களது ராணுவ நடவடிக்கைக்கு பாக் எல்லையை உபயோகிக்கின்றன. தற்பொழுது இந்தியா பாக். ஐ நெருக்கினால் பாக் இன் கவனம் இந்தியா பக்கம் திரும்பி இத்தனை வருடங்கள் அமெரிக்காவின் ஆப்கன் உழைப்பு வீணாகிவிடும் என்பதால் அமெரிக்க இந்தியாவிற்கும் பாக்.ற்கும் இடையில் பறக்கிறது. (எலி ஏன் எட்டுமுழ வேட்டி கட்டுதுன்னு பாத்தீங்களா?)மேலும் அமெரிக்கா பத்திரிகையான "தி நியூ யார்க் டைம்ஸ் " இல் வெளியான செய்தியையும் படித்துபாருங்கள்
Panel Fears Use of Unconventional Weapon
Article Tools Sponsored By ERIC SCHMITT
Published: The Newyork Times , Dated: November 30, 2008
WASHINGTON — An independent commission has concluded that terrorists will most likely carry out an attack with biological, nuclear or other unconventional weapons somewhere in the world in the next five years unless the United States and its allies act urgently to prevent that.
In a report to be released this week, the Congressionally mandated panel found that with countries like Iran and North Korea pursuing nuclear weapons programs, and with the risk of poorly secured biological pathogens growing, unconventional threats are fast outpacing the defenses arrayed to confront them.
“America’s margin of safety is shrinking, not growing,” the bipartisan panel concluded.
Prepared before last week’s deadly terrorist attacks in Mumbai — which American officials say were most likely carried out by Pakistani militant groups based in Kashmir — the report also singled out Pakistan as a top security priority for the coming Obama administration.
“Were one to map terrorism and weapons of mass destruction today, all roads would intersect in Pakistan,” the report states, citing the country’s terrorist haven along the border with Afghanistan and its tense relations with nuclear rival India.
“Pakistan is an ally, but there is a grave danger it could also be an unwitting source of a terrorist attack on the United States — possibly with weapons of mass destruction,” the report said.
The report is the result of a six-month study by the Commission on the Prevention of Weapons of Mass Destruction Proliferation and Terrorism, which Congress created last spring in keeping with one of the recommendations of the 9/11 Commission.
The nine-member panel received classified briefings, conducted several site visits, including meetings in Russia, and interviewed more than 250 government and independent experts in several countries.
The New York Times obtained a copy of the report’s 18-page executive summary. Details from draft chapters of the report on the threat of bioterrorism were published Sunday by The Washington Post.
The panel’s 13 recommendations focus on fighting the threat of bioterrorism, including improved bioforensic capabilities, and strengthening international organizations, like the International Atomic Energy Agency, to address the nuclear threat. It also calls for a comprehensive approach for dealing with Pakistan.
Over all, the findings and recommendations seek to serve as a road map for the Obama administration.
“Unless the world community acts decisively and with great urgency, it is more likely than not that a weapon of mass destruction will be used in a terrorist attack somewhere in the world by the end of 2013,” the report states in the opening sentence of the executive summary.
Commission officials said that date is a judgment based on scores of interviews and classified briefings conducted by members of the panel — led by former Senators Bob Graham, Democrat of Florida, and Jim Talent, Republican of Missouri — but does not represent a new formal assessment by the United States intelligence agencies.
Several of the recommendations are not new and have been pursued with varying degrees of success by the Bush administration. On Pakistan, for example, the panel urges the Obama administration to work with Pakistan to eliminate that country’s terrorist havens, secure its nuclear and biological materials, counter extremist ideologies and constrain a “nascent nuclear arms race in Asia.”
But the panel is banking on the fact that some of its Democratic members — including Wendy Sherman, Graham Allison and Tim Roemer— have advised President-elect Barack Obama on national security issues, and could serve in senior positions in his administration.
Ms. Sherman, for instance, is one of two former Clinton administration officials leading the transition team at the State Department for Mr. Obama.
In its wide-ranging findings, the panel faulted the Bush administration for failing to devote the same degree of high-level attention and resources to the threat of a bioterrorist attack as it has to prevent nuclear proliferation and a nuclear attack.
The report calls for conducting a major review of the program to secure dangerous pathogens and tighten oversight of high-containment laboratories.
The commission urges the Obama administration to work to halt the Iranian and North Korean nuclear weapons programs, backing up any diplomatic initiatives with “the credible threat of direct action” — code for military action, a commission official said.
Two weeks ago, the International Atomic Energy Agency reported that Iran had produced roughly enough nuclear material to make, with added purification, a single atom bomb.
The commission also criticized the administration and Congress for not organizing themselves more effectively to combat the threat of unconventional weapons. The report recommended a single White House-level office or individual responsible for directing the nation’s policy to prevent the spread of unconventional weapons and their possible use by terrorists.
Like the 9/11 Commission, this panel called for overhauling the jurisdiction of the Congressional committee that reviews the proliferation of unconventional weapons. “Congressional oversight is dysfunctional,” the report concluded.
Courtesy http://www.nytimes.com/2008/12/01/washington/01bioterror.html?_r=1&ref=world
Thursday, December 4, 2008
Let's hope it wasn't India's 9/11
The terrorist attacks on Mumbai have been called "India's 9/11" by a number of media outlets. That Terrorist attacks scares me. If this was India's 9/11, does that mean that sometime in the future, America is going to have a 11/26? I hope not. I’ve looked at the statistics and, trust me, Americans are quite good at shooting each other. They don't need any help from foreigners.
What scares me even more is the war that might result from India’s 9/11. I mean, haven't the people of Iraq suffered enough? They really don't need another country invading them. It would be a shame if American troops left Iraq in 2009 and Indian troops replaced them in 2010. That might seem like a positive outcome for President Obama, but he’d have trouble convincing Americans that he wasn’t just taking outsourcing to a whole new level.
You might think it's ridiculous to believe that India would invade Iraq. But let’s face facts: Iraq was just as responsible for India's 9/11 as it was for America’s. So don’t be surprised if, sometime in 2011, Indian soldiers do what Americans did several years earlier: pull Saddam Hussein out of a hole and put him on trial. (Chances are, he’ll be a lot more cooperative this time.)
Invading Iraq would be just one of many responses to India’s 9/11, if history is any indication. Before that, India would invade a more blameworthy country, one whose name ends with “stan.” (Sorry, I don't mean to scare my readers in Tajikistan.)
India would also tighten airport security and make flying a little harder for all darker-skinned people. People from the north would glide through airport security with no hassles; people from the south would take the train.
Flying would be particularly difficult for people with Muslim names, such as actor Shahrukh Khan, and people who wear turbans, such as Prime Minister Manmohan Singh.
Security official: “Sorry, Dr. Singh, this is just a random search. Do you mind if I run this metal detector randomly across your body?”
Singh: “Please do it fast. I need to catch a flight to a Navy ship, so I can make a speech under a banner that says ‘Mission Accomplished.’”
Another notable consequence of India’s 9/11 would be the creation of the India Patriot Act. It would allow the authorities to round up suspected terrorists, detain them and torture them –- sort of like they do now. It would also allow the authorities to eavesdrop on phone conversations and other communication, search homes and property without a warrant, and freeze various accounts, including bank, credit card, and, worst of all, Facebook.
India’s 9/11 would result in the loss of many freedoms, including freedom of speech. Newspaper columnists and others would be reluctant to criticize the government, fearing that they’ll be labeled “unpatriotic.” Many of them would instead search for ways to show their patriotism: Older people would display the Indian flag on their cars; younger people would tattoo it on their foreheads. Older people would stand upright, with their hands over the hearts, during the national anthem; younger people would turn down the volume on their iPods.
But the loss of freedom would be nothing compared to the loss of life. The victims of India’s 9/11 would include countless innocent people in Iraq and that country ending with “stan," far more than the terrorists dreamed of killing. Few Indians would keep count, of course. The media would give them only the important numbers, such as the number of Indian soldiers killed, the number of Indian lives lost and the number of theaters showing Shahrukh Khan's movies.
India's 9/11? Let's hope not.
What scares me even more is the war that might result from India’s 9/11. I mean, haven't the people of Iraq suffered enough? They really don't need another country invading them. It would be a shame if American troops left Iraq in 2009 and Indian troops replaced them in 2010. That might seem like a positive outcome for President Obama, but he’d have trouble convincing Americans that he wasn’t just taking outsourcing to a whole new level.
You might think it's ridiculous to believe that India would invade Iraq. But let’s face facts: Iraq was just as responsible for India's 9/11 as it was for America’s. So don’t be surprised if, sometime in 2011, Indian soldiers do what Americans did several years earlier: pull Saddam Hussein out of a hole and put him on trial. (Chances are, he’ll be a lot more cooperative this time.)
Invading Iraq would be just one of many responses to India’s 9/11, if history is any indication. Before that, India would invade a more blameworthy country, one whose name ends with “stan.” (Sorry, I don't mean to scare my readers in Tajikistan.)
India would also tighten airport security and make flying a little harder for all darker-skinned people. People from the north would glide through airport security with no hassles; people from the south would take the train.
Flying would be particularly difficult for people with Muslim names, such as actor Shahrukh Khan, and people who wear turbans, such as Prime Minister Manmohan Singh.
Security official: “Sorry, Dr. Singh, this is just a random search. Do you mind if I run this metal detector randomly across your body?”
Singh: “Please do it fast. I need to catch a flight to a Navy ship, so I can make a speech under a banner that says ‘Mission Accomplished.’”
Another notable consequence of India’s 9/11 would be the creation of the India Patriot Act. It would allow the authorities to round up suspected terrorists, detain them and torture them –- sort of like they do now. It would also allow the authorities to eavesdrop on phone conversations and other communication, search homes and property without a warrant, and freeze various accounts, including bank, credit card, and, worst of all, Facebook.
India’s 9/11 would result in the loss of many freedoms, including freedom of speech. Newspaper columnists and others would be reluctant to criticize the government, fearing that they’ll be labeled “unpatriotic.” Many of them would instead search for ways to show their patriotism: Older people would display the Indian flag on their cars; younger people would tattoo it on their foreheads. Older people would stand upright, with their hands over the hearts, during the national anthem; younger people would turn down the volume on their iPods.
But the loss of freedom would be nothing compared to the loss of life. The victims of India’s 9/11 would include countless innocent people in Iraq and that country ending with “stan," far more than the terrorists dreamed of killing. Few Indians would keep count, of course. The media would give them only the important numbers, such as the number of Indian soldiers killed, the number of Indian lives lost and the number of theaters showing Shahrukh Khan's movies.
India's 9/11? Let's hope not.
Monday, December 1, 2008
Monday, 01 December 2008 19:32 இது .....நிகழ்வுகள் .காம் , வலை இன் பதிப்பு...
ஒன்றரை ஆண்டு கால மோதலுக்குப் பின்னர் திமுக தலைவரும் முதலமைச்சருமான மு. கருணாநிதி தனது மனசாட்சியின் முரசொலி மாறனின் மகன்கள் கலாநிதி மற்றும் தயாநிதி மாறன் ஆகியோரை சந்தித்துப் பேசியது ஏன் என்பதற்கான பரபரப்பு தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன.
முரசொலி மாறனின் மறைவுக்கு பிறகு மாறன் குடும்பத்தினருக்கும் கருணாநிதி குடும்பத்திற்கும் இடையே உறவில் விரிசல் ஏற்பட்டு விட்டது. இந்த விரிசல் தினகரன் நாளிதழில் வெளியிடப்பட்ட கருத்து கணிப்பு மற்றும் அதனைத் தொடர்ந்து மதுரையில் தினகரன் நாளிதழ் தாக்கப்பட்ட பிறகு பிளவாக மாறியது.
தினகரன் பிரச்சனைக்கு முன்பே இரு குடும்பத்தினருக்கும் இடையே உறவில் இருந்த விரிசலை சமீபத்தில் கலாநிதி மாறன் கருணாநிதிக்கு எழுதிய கடிதத்தில் வெளிப்பட்டது.
சமீபத்தில் கருணாநிதி சன் டிவி பற்றியும் மாறன் சகோதரர்கள் பற்றியும் அறிக்கை வெளியிட அதைத் தொடர்ந்து கலாநிதி கடிதம் எழுதி அதை பத்திரிகைகளுக்கு அளத்தார். இதனால் மோதல் மேலும் அதிகரிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்ட நிலையில் திடீரென மாறன் சகோதரர்கள் இன்று கருணாநிதியை அவரது கோபாலபுரம் இல்லத்தில் சந்தித்தது அரசியல் வட்டாரத்தில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
இந்த சந்திப்பின் போது மாறன் சகோதரர்களை கடுமையாக எதிர்த்து வந்த அழகிரியும் இருந்தது பரபரப்பை மேலும் அதிகரித்தது. சுமார் 45 நிமிடம் நடைபெற்ற இந்தச் சந்திப்பின் போது இரு குடும்பத்தினருக்கும் இடையே உள்ள மோதலை மறந்து இரு குடும்பங்களும் முன்பைப் போலவே இணைந்து செயல்படுவது என்று முடிவு செய்ப்பட்டதாக தெரிகிறது.
சந்திப்பிற்கு பிறகு செய்தியாளர்களிடம் பேசிய கருணாநிதி, இரு குடும்பங்களும் மீண்டும் இணைவது மகிழ்ச்சி அளிப்பதாக கூறியுள்ளார்.
திடீரென இரு குடும்பங்களும் சந்தித்து பகையை மறந்து இணைய முடிவு செய்வதற்கான காரணம் குறித்து பரபரப்பு தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன.
தயாநிதி மாறன் தனது தந்தை முரசொலி மாறன் பெயரில் பேரவை ஒன்றை தொடங்குவதற்கான தீவிர முயற்சியில் ஈடுபட்டு வந்தார். அவரது இந்த முயற்சிக்கு ஆதரவாக திமுகவில் சிலர் செயல்பட்டு வந்ததாக தெரிகிறது. இது திமுகவில் பிளவை ஏற்படுத்திவிடுமோ என்ற அச்சம் திமுக தலைமைக்கு ஏற்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.
மின்வெட்டு, ஸ்பெக்ட்ரம், இலங்கை பிரச்சனை, வெள்ள நிவாரணப் பணிகளில் தொய்வு, அமைச்சர்கள் மீதான ஊழல் புகார்கள் போன்ற பிரச்சனைகளில் திமுகவுக்கு எதிராக ஜெயா டிவியை காட்டிலும் சன் டிவி செய்திகளை வெளியிட்டு வந்தது.
மேலும் விஜயகாந்த், சரத்குமார், வைகோ, ஜெயலலிதா போன்ற எதிர்க்கட்சியினரைப் பற்றி விரிவான செய்திகளையும் சன்டிவி வெளியிட்டது.
இது தொடருமேயானால் அடுத்த ஆண்டு நடைபெறவுள்ள மக்களவை தேர்தலில் திமுக பெரும் தோல்வியை சந்திக்க வேண்டிய நிலை உருவாகி விடும் என்ற அச்சமும் திமுக தலைமைக்கு ஏற்பட்டதாக தெரிகிறது.
இந்தக் காரணங்களாலேயே இரு குடும்பங்களும் இணைய வேண்டிய கட்டாயத்திற்கு தள்ளப்பட்டதாக அரசியல் விமர்சகர்கள் கருதுகின்றனர்.
இனி திமுக அரசுக்கு ஆதரவாக செய்திகள் முந்தித் தருவதை மட்டுமே சன் டிவி நோக்கமாகக் கொள்ளும் என்றும் எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. முந்தைய நிலை போலவே விஜயகாந்த், சரத்குமார், வைகோ ஆகியோரை முன்னிலைப்படுத்துவது முற்றிலும் கைவிடப்படும் என்றும் கூறப்படுகிறது.
ஒன்றரை ஆண்டு கால மோதலுக்குப் பின்னர் திமுக தலைவரும் முதலமைச்சருமான மு. கருணாநிதி தனது மனசாட்சியின் முரசொலி மாறனின் மகன்கள் கலாநிதி மற்றும் தயாநிதி மாறன் ஆகியோரை சந்தித்துப் பேசியது ஏன் என்பதற்கான பரபரப்பு தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன.
முரசொலி மாறனின் மறைவுக்கு பிறகு மாறன் குடும்பத்தினருக்கும் கருணாநிதி குடும்பத்திற்கும் இடையே உறவில் விரிசல் ஏற்பட்டு விட்டது. இந்த விரிசல் தினகரன் நாளிதழில் வெளியிடப்பட்ட கருத்து கணிப்பு மற்றும் அதனைத் தொடர்ந்து மதுரையில் தினகரன் நாளிதழ் தாக்கப்பட்ட பிறகு பிளவாக மாறியது.
தினகரன் பிரச்சனைக்கு முன்பே இரு குடும்பத்தினருக்கும் இடையே உறவில் இருந்த விரிசலை சமீபத்தில் கலாநிதி மாறன் கருணாநிதிக்கு எழுதிய கடிதத்தில் வெளிப்பட்டது.
சமீபத்தில் கருணாநிதி சன் டிவி பற்றியும் மாறன் சகோதரர்கள் பற்றியும் அறிக்கை வெளியிட அதைத் தொடர்ந்து கலாநிதி கடிதம் எழுதி அதை பத்திரிகைகளுக்கு அளத்தார். இதனால் மோதல் மேலும் அதிகரிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்ட நிலையில் திடீரென மாறன் சகோதரர்கள் இன்று கருணாநிதியை அவரது கோபாலபுரம் இல்லத்தில் சந்தித்தது அரசியல் வட்டாரத்தில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
இந்த சந்திப்பின் போது மாறன் சகோதரர்களை கடுமையாக எதிர்த்து வந்த அழகிரியும் இருந்தது பரபரப்பை மேலும் அதிகரித்தது. சுமார் 45 நிமிடம் நடைபெற்ற இந்தச் சந்திப்பின் போது இரு குடும்பத்தினருக்கும் இடையே உள்ள மோதலை மறந்து இரு குடும்பங்களும் முன்பைப் போலவே இணைந்து செயல்படுவது என்று முடிவு செய்ப்பட்டதாக தெரிகிறது.
சந்திப்பிற்கு பிறகு செய்தியாளர்களிடம் பேசிய கருணாநிதி, இரு குடும்பங்களும் மீண்டும் இணைவது மகிழ்ச்சி அளிப்பதாக கூறியுள்ளார்.
திடீரென இரு குடும்பங்களும் சந்தித்து பகையை மறந்து இணைய முடிவு செய்வதற்கான காரணம் குறித்து பரபரப்பு தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன.
தயாநிதி மாறன் தனது தந்தை முரசொலி மாறன் பெயரில் பேரவை ஒன்றை தொடங்குவதற்கான தீவிர முயற்சியில் ஈடுபட்டு வந்தார். அவரது இந்த முயற்சிக்கு ஆதரவாக திமுகவில் சிலர் செயல்பட்டு வந்ததாக தெரிகிறது. இது திமுகவில் பிளவை ஏற்படுத்திவிடுமோ என்ற அச்சம் திமுக தலைமைக்கு ஏற்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.
மின்வெட்டு, ஸ்பெக்ட்ரம், இலங்கை பிரச்சனை, வெள்ள நிவாரணப் பணிகளில் தொய்வு, அமைச்சர்கள் மீதான ஊழல் புகார்கள் போன்ற பிரச்சனைகளில் திமுகவுக்கு எதிராக ஜெயா டிவியை காட்டிலும் சன் டிவி செய்திகளை வெளியிட்டு வந்தது.
மேலும் விஜயகாந்த், சரத்குமார், வைகோ, ஜெயலலிதா போன்ற எதிர்க்கட்சியினரைப் பற்றி விரிவான செய்திகளையும் சன்டிவி வெளியிட்டது.
இது தொடருமேயானால் அடுத்த ஆண்டு நடைபெறவுள்ள மக்களவை தேர்தலில் திமுக பெரும் தோல்வியை சந்திக்க வேண்டிய நிலை உருவாகி விடும் என்ற அச்சமும் திமுக தலைமைக்கு ஏற்பட்டதாக தெரிகிறது.
இந்தக் காரணங்களாலேயே இரு குடும்பங்களும் இணைய வேண்டிய கட்டாயத்திற்கு தள்ளப்பட்டதாக அரசியல் விமர்சகர்கள் கருதுகின்றனர்.
இனி திமுக அரசுக்கு ஆதரவாக செய்திகள் முந்தித் தருவதை மட்டுமே சன் டிவி நோக்கமாகக் கொள்ளும் என்றும் எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. முந்தைய நிலை போலவே விஜயகாந்த், சரத்குமார், வைகோ ஆகியோரை முன்னிலைப்படுத்துவது முற்றிலும் கைவிடப்படும் என்றும் கூறப்படுகிறது.
6 Baby Names you probably shoudn't give to your kid
by Graeme Wood
Forget Apple and Pilot Inspektor. If you really want to give your kid a hard time growing up, just pick from the following list.
1. BATMAN
In fact, according to their own government, they’re too creative. In September 2007, after hearing about babies named Superman and Batman, state authorities urged parents to pick their names from an approved list of 100 common Spanish monikers. Those conventional names (such as Juanita and Miguel) quickly acquired a patrician ring, ironically giving rise to more novel names, like Hochiminh (after the Vietnamese guerilla) and Eisenhower (after the president). There are also at least 60 Venezuelans with the first name Hitler.
2. ECLIPSE GLASSES
A total solar eclipse was about to cross southern Africa. To prepare, the Zimbabwean and Zambian media began a massive astronomy education campaign focused on warning people not to stare at the Sun. Apparently, the campaign worked. The locals took a real liking to the vocabulary, and today, the birth registries are filled with names like Eclipse Glasses Banda, Totality Zhou, and Annular Mchombo.
3. NAAKTGEBOREN
When Napoleon seized the Netherlands in 1810, he demanded that all Dutchmen take last names, just as the French had done decades prior. Problem was, the Dutch had lived full and happy lives with single
names, so they took absurd surnames in a show of spirited defiance. These included Naaktgeboren (born naked), Spring int Veld (jump in the field), and Piest (pisses). Unfortunately for their descendants, Napoleon’s last-name trend stuck, and all of these remain perfectly normal Dutch names today.
4. VLADIMIR ASHKENAZY
The people of Iceland take their names very seriously. The country permits no one—not even immigrants—to take or keep foreign surnames. So what happened when esteemed Russian maestro Vladimir Ashkenazy asked to become an Icelandic citizen? Well, the government finally decided to make an exception. Vladimir Ashkenazy is now on the short list of approved Icelandic names.
5. YAZID
Imam Husayn ibn Ali is one of the holiest figures in the Shi’ite Muslim faith. In the 7th century CE, he lost his head on the orders of the Sunni caliph, Yazid, and the decapitation initiated the biggest schism in Islamic history. While the name Yazid remains common among Sunnis, it is disdained throughout the Shi’a world. The stigma attached to it is equivalent to naming one’s son Stalin or Hitler. Speaking of which…
6. ADOLF
Memories of death camps and fascism have kept parents from christening their kids Adolf for quite some time. But one unlucky youngster acquired the name in 1949. He was the son of William Patrick Hitler—the dictator’s nephew, who moved to America in the 1930s to fight against his uncle. It isn’t clear why William preserved the name, but his four sons (including Alexander Adolf Hitler, now 57) made a pact to never have children in an effort to stunt der Fuehrer’s family tree at its branches.
Forget Apple and Pilot Inspektor. If you really want to give your kid a hard time growing up, just pick from the following list.
1. BATMAN
In fact, according to their own government, they’re too creative. In September 2007, after hearing about babies named Superman and Batman, state authorities urged parents to pick their names from an approved list of 100 common Spanish monikers. Those conventional names (such as Juanita and Miguel) quickly acquired a patrician ring, ironically giving rise to more novel names, like Hochiminh (after the Vietnamese guerilla) and Eisenhower (after the president). There are also at least 60 Venezuelans with the first name Hitler.
2. ECLIPSE GLASSES
A total solar eclipse was about to cross southern Africa. To prepare, the Zimbabwean and Zambian media began a massive astronomy education campaign focused on warning people not to stare at the Sun. Apparently, the campaign worked. The locals took a real liking to the vocabulary, and today, the birth registries are filled with names like Eclipse Glasses Banda, Totality Zhou, and Annular Mchombo.
3. NAAKTGEBOREN
When Napoleon seized the Netherlands in 1810, he demanded that all Dutchmen take last names, just as the French had done decades prior. Problem was, the Dutch had lived full and happy lives with single
names, so they took absurd surnames in a show of spirited defiance. These included Naaktgeboren (born naked), Spring int Veld (jump in the field), and Piest (pisses). Unfortunately for their descendants, Napoleon’s last-name trend stuck, and all of these remain perfectly normal Dutch names today.
4. VLADIMIR ASHKENAZY
The people of Iceland take their names very seriously. The country permits no one—not even immigrants—to take or keep foreign surnames. So what happened when esteemed Russian maestro Vladimir Ashkenazy asked to become an Icelandic citizen? Well, the government finally decided to make an exception. Vladimir Ashkenazy is now on the short list of approved Icelandic names.
5. YAZID
Imam Husayn ibn Ali is one of the holiest figures in the Shi’ite Muslim faith. In the 7th century CE, he lost his head on the orders of the Sunni caliph, Yazid, and the decapitation initiated the biggest schism in Islamic history. While the name Yazid remains common among Sunnis, it is disdained throughout the Shi’a world. The stigma attached to it is equivalent to naming one’s son Stalin or Hitler. Speaking of which…
6. ADOLF
Memories of death camps and fascism have kept parents from christening their kids Adolf for quite some time. But one unlucky youngster acquired the name in 1949. He was the son of William Patrick Hitler—the dictator’s nephew, who moved to America in the 1930s to fight against his uncle. It isn’t clear why William preserved the name, but his four sons (including Alexander Adolf Hitler, now 57) made a pact to never have children in an effort to stunt der Fuehrer’s family tree at its branches.
Subscribe to:
Posts (Atom)
